Witamina D3 (60 tabl.) 81,20 zł 61,00 zł. Polskie Centrum Św. Hildegardy - Alfreda Walkowska. Sklep hildegardowy - produkty orkiszowe, ziarno orkiszu, grysik orkiszowy, chleb orkiszowy. Hildegarda zaprasza.

Algi i grzyby mogą stanowić bardzo cenne źródło witamin, minerałów i substancji bioaktywnych.Chlorella i spirulina są algami, które dostarczają tylu składników odżywczych, że z powodzeniem mogą zastąpić apteczne suplementy witaminowo-mineralne.

- jej życie i przesłanie organizmu polecane: orkisz inne zboża warzywa owoce mięso napoje przyprawy, zioła niepolecane Święta Hildegarda z Bingen to mniszka żyjąca w XII wieku w Niemczech. Jej odkrycia wniosły ogromny wkład do późniejszej nauki i medycyny. W 1141 - 1151 roku powstało pierwsze dzieło filozoficzno - naukowe: „SCIVIAS” (Poznaj drogi Boże), które spisywała przez 10 lat. W latach 1151 - 1158 spisała 3 dzieła medyczne: Liber Subtilitatum Diversarum Naturarum Creaturarum Liber Simplicis Medicinae sive Physica Liber Compositae Medicinae sive Causae et curae Jako pierwsza kobieta występowała publicznie w kościołach i na placach, nauczając i nawołując duchowieństwo do odnowy, cesarza Fryderyka Rudobrodego do budowania jedności oraz wszystkich ludzi do nawrócenia i zmiany życia. W 1163 powstało „LIBER DIVINORUM OPERUM” (Księga dzieł Bożych). Św. Hildegarda oprócz dzieł naukowo - medycznych napisała ok. 300 listów. Skomponowała 77 pieśni i hymnów do których napisała też słowa. 17 września 1179 roku w nocy z niedzieli na poniedziałek Hildegarda umiera. Jej śmierci towarzyszyły cudowne znaki na niebie. Zostawiła po sobie konkretne przepisy i zalecenia medyczne, które w coraz większej mierze potwierdza współczesna nauka. W latach 50-tych XX w. niemiecki lekarz, dr Hertzka rozpoczął wprowadzanie sposobów i zaleceń Hildegardy w swojej terapii wśród pacjentów. Terapia ta zaczęła przynosić niezwykłe rezultaty. Stopniowo skuteczność medycznych zaleceń Hildegardy zaczęły potwierdzać przeprowadzane badania naukowe. Kontynuatorem dra Hertzki jest jego uczeń dr Wighard Strehlow, który z powodzeniem do dzisiaj stosuje leczenie tysięcy chorych dietą i medycyną Hildegardy z Bingen w założonym przez siebie Centrum Św. Hildegardy w Konstancji nad jeziorem Bodeńskim, którego jako firma ORvita jesteśmy członkiem. Oczyszczanie 1. Post zdrowotny ścisły - rekomendowany od wiosny do jesieni. Według św. Hildegardy najskuteczniejszy sposób na uzdrowienie duszy i ciała. Oparty głównie na piciu wywarów orkiszowo-warzywnych, naparów ziołowych oraz soków. Oczyszcza ciało ze złogów i toksyn dając witalność, dobre samopoczucie bez odczucia głodu. 2. Dieta orkiszowa redukująca - łagodny i bezpieczny sposób oczyszczania organizmu i utraty wagi: - Śniadanie – zupa śniadaniowa z kaszy orkiszowej (nazywana często habermusem).- Obiad/kolacja – ziarno orkiszu, kasza, zupa orkiszowo- warzywna, warzywa sezonowe, jabłko pieczone, sałata z ziarnem orkiszu, soki Do picia – kawa orkiszowa, herbaty ziołowe, Po każdym posiłku – łyk napoju pietruszkowego. Przeciwwskazania do podjęcia postu ścisłego: zaawansowana choroba nowotworowa, gruźlica, ogólny bardzo zły stan zdrowia, nerwice, choroby psychiczne. Produkty polecane -Orkisz Dieta Hildegardy opiera się przede wszystkim na orkiszu Triticum spelta, który według świętej jest najlepszym i najbardziej uniwersalnym produktem spożywczym. Tak o nim pisze: Orkisz to najlepsze zboże. Jest ono ciepłe, tłuste i mocne, jest też łagodniejsze niż wszystkie inne i człowiekowi, który je spożywa, przywraca prawidłową strukturę ciała i prawidłową krew, wywołuje też pogodny nastrój i radość w duszy. Niezależnie od tego, w jakiej postaci ludzie go jedzą, czy jako chleb, czy w rozmaitych potrawach, jest dobry i łagodny. A jeśli ktoś jest chory i z powodu choroby nie może jeść, należy wziąć ziarna orkiszu i zagotować w wodzie, dodając tłuszcz albo żółtko, aby potrawa miała lepszy smak, i podać choremu do jedzenia, to go wyleczy wewnętrznie niczym zdrowa i dobra maść. Średnia zawartość białka w orkiszu wynosi ok 13% i jest w porównaniu do innej żywności dosyć wysoka. Białko uprawianego przez nas orkiszu odmiany Oberkulmer Rotkorn w 2019 roku wyniosło 19,5%. Białko składa się z aminokwasów. Znanych jest 20 aminokwasów, z czego 8 to aminokwasy niezbędne, czyli takie, których organizm nie może wytworzyć samodzielnie i muszą zostać przyjęte poprzez porównaniu z pszenicą orkisz posiada znacznie większą zawartość dwóch niezbędnych aminokwasów: fenyloalaniny i tryptofanu. Z fenyloalaniny powstaje w organizmie dopamina i obydwa hormony nadnerczy: adrenalina i noradrenalina. Brak dopaminy może prowadzić do choroby Parkinsona. Poza tym obydwa hormony rdzenia nadnerczego regulują ciśnienie krwi. Tryptofan pobudza produkcję „hormonu nastroju” jakim jest serotonina, działająca harmonizująco na wewnętrzne samopoczucie. Opisany przez Hildegardę efekt „bycia odprężonym” bierze prawdopodobnie tutaj swój i tryptofan są poza tym ważnymi substancjami wyjściowymi neuroprzekaźników, a więc substancji odpowiedzialnych za przesyłanie impulsów nerwowych w zajmuje też pierwsze miejsce wśród produktów żywnościowych pod względem wzmacniania naturalnego systemu odpornościowego. Odpowiedni składnik orkiszu został wyizolowany i składa się z – powiązanych z cukrem – cyjanków i rodanków, czyli tzw. cyjanogennych glikozydów czy też nitrilozydów. Ślina powoduje już w trakcie jedzenia ich fermentacyjny rozkład i wydzielanie, po czym działają w jamie ustnej antybakteryjnie i stymulują system odpornościowy. Z powodu ich niezbędnych do życia właściwości zostały nazwane „antyneoplastyczną witaminą B17”.Tajemnicę działania orkiszu możemy też ująć w pojęciu biodostępności. Na podstawie doskonałej rozpuszczalności w wodzie aktywne składniki orkiszu są szybko przyswajane, podobnie jak płynny pokarm, i udostępniane całemu organizmowi. Wskutek tego wszystkie komórki organizmu są optymalnie odżywione, wzmocnione i przez to zdolne do maksymalnej wydajności. Dzięki orkiszowi cały organizm jest odżywiony witaminami i składnikami aktywnymi, że dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i następuje dobre trawienie. Odżywianie oparte na orkiszu jest więc podstawą leczenia wszystkich schorzeń żołądka i jelit, wszystkich zaburzeń przemiany materii i żywności dietetycznej dla ochrony nerek. -Inne zboża Żyto Tylko w chlebie, dla osób zdrowych, dodaje im sił. Osoby chore i o słabym żołądku mają trudności ze strawieniem żyta. Jęczmień Nie nadaje się do spożywania, gdyż przysparza szkód zarówno zdrowym jak i chorym. Owies dobry dla osób zdrowych i lekko chorych o dobrym krążeniu. Przydaje im pogody, jasnego umysłu, dobrego kolorytu skóry i zdrowego ciała. Nie nadaje się dla osób chorych i osób z zaburzeniami krążenia, z tego powodu nie wolno podawać chorym zupy owsianej. Pszenica* Tylko w postaci mąki pełnoziarnistej i w potrawach pieczonych, w 100% dobra dla osób zdrowych i chorych, tzn. jedynie pod postacią chleba, ciasta i wypieków. Mąka z pszenicy oczyszczonej powoduje powstawanie śluzu w organizmie a więc nie powinna być używana. * Obecnie ziarno pszenicy jest modyfikowane a do jej uprawy stosowane są szkodliwe środki chemiczne (pestycydy i herbicydy), co powoduje u wielu osób reakcje alergiczne oraz nietolerancję glutenu pszenicznego. -Warzywa Koper włoski Dobry do spożywania bez ograniczeń. Ciecierzyca pospolita Dobra do spożywania zarówno dla zdrowych jak i chorych. Dynia Dobra do spożywania zarówno dla zdrowych jak i chorych. Seler Przysparza dobrych soków, lecz jedynie gotowany. Osoby depresyjne powinny go unikać. Fasola Chodzi tu wyłącznie o nasiona fasoli a nie strąki. Całe nasiona fasoli są dobre dla ludzi zdrowych i silnych, mąka fasolowa jest łatwiej strawna. Cebula Tylko gotowana jest dobra. Osoby z chorobą żołądka powinny jej unikać, bez względu na sposób jej przyrządzania. Sałata ogrodowa Jest zdrowa tylko wtedy, gdy przed spożyciem leży w bejcy (maceracie) z koperkiem, octem i czosnkiem. Pokrzywa Gotowane młode łodygi (jako szpinak pokrzywowy) oczyszczają żołądek ze śluzu. Chrzan Dobry dla osób silnych i tłustych, gdy jest jadany po przechowaniu go od momentu zbioru przez kilka dni w wilgotnej ziemi. Szkodliwy dla osób chorych i chudych. Pasternak Odświeża człowieka, napełnia brzuch, jest neutralny dla człowieka. Czerwone buraki ,,Burak leży ciężarem na żołądku, można go jednak łatwo strawić. Buraki gotowane są lepsze niż surowe, gdyż wówczas nie dostarczają złych soków. Czerwone buraki należy jadać, by usunąć wrzody (guzy), które utworzyły soki ustrojowe. Chorzy na płuca powinny unikać buraków, gdyż wyczerpują one płuca.” -Owoce Kasztanyjadalne Dobre są na słabość w człowieku. Czy to surowe, czy gotowane bądź pieczone są lekiem i dobrym pożywieniem dla młodego i starego. Jabłka Dla zdrowych są dobre zarówno zjadane na surowo, jak i pieczone czy gotowane. Dla osób chorych wskazane są gotowane i pieczone; surowe można jadać jedynie wtedy, gdy mają pomarszczoną skórkę. Pigwa Surowa, gotowana czy suszona jest dobra zarówno dla zdrowych jak i chorych, gdyż usuwa trujące substancje z organizmu Gruszki Tylko ugotowane są zdrowe. Ugotowane gruszki wyjęte z wody wspomagają trawienie i są dobrym środkiem odtruwającym. Jadane na surowo obciążają płuca. Nieszpułka jadalna Dobra dla zdrowych i chorych, gdyż oczyszcza krew. Dereń Owoce derenia są dobre dla zdrowych i chorych, bowiem oczyszczają żołądek i jelita Wiśnie Nieszkodliwe dla osób zdrowych. Chorzy nie powinni jadać zbyt wiele wiśni, gdyż mogą wywołać u nich dolegliwości (bóle żołądka, mdłości). By ich uniknąć, należy po zjedzeniu większej ilości wiśni wypić duży łyk wina. Jeżyny Nie szkodzą ani zdrowym ani chorym, są lekkostrawne. Daktyle Zjadane w umiarze dodają człowiekowi sił. Jadane w zbyt wielkiej ilości obciążają i tłumią oddech. Porzeczki Powinny być używane tylko w połączeniu z innymi owocami (np. jako marmolada malinowo-porzeczkowa) Maliny Owoce malin nie są wspominane przez Hildegardę. Jednakże mając na względzie korzystne właściwości rośliny można wnioskować, iż również owoc tej krzewinki nie jest szkodliwy dla człowieka. Cytryna „Gdy jednak owoce tego drzewa są jadane, to tłumią one soki gorączkowe w człowieku.” Używać do zakwaszania sałaty i przygotowania lemoniady cytrynowej dla ugaszenia pragnienia. -Mięso Koźlina Mięso zdrowe zarówno dla zdrowych jak i chorych; leczy chore trzewia i wzmacnia żołądek. Baranina dobra dla zdrowych i chorych. Wątroba owcza oczyszcza żołądek. Płuca owcze łagodzą kaszel i astmę. Sarnina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Wątroba sarnia usuwa dolegliwości wywołane przez „vicht” (proces przednowotworowy). Jelenina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Wątroba jelenia leczy gościec i oczyszcza żołądek. Wołowina Korzystna jedynie dla osób zdrowych z dobrym krążeniem. Dzika gęsina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Drób Dobra dla zdrowych, dla chorych jedynie ugotowana wraz z innym mięsem. Pieczone mięso kurze jest absolutnie niewskazane dla osób chorych. Jajka „Wszystkie jaja ptaków, które stale latają i potrafią mocno latać, nie powinny być jadane. Natomiast jaja kur domowych mogą być jadane w dużych ilościach.” Należy również zrezygnować z jadania jaj kaczych i gęsich. Masło „Działanie lecznicze masła krowiego jest lepsze niż masła owczego i koziego. Człowiek mający duszności lub kaszlący bądź wychudły, powinien jadać masło, gdyż go uleczy od wewnątrz i odświeży. Oznacza to, że masło korzystne jest dla chorych (na płuca) i wychudzonych. A i dla zdrowego człowieka czy człowieka tłustego masło jest dobre i zdrowe. Jednakże ludzie tłuści winni jadać go umiarkowanie (we właściwej ilości), by nie powiększyć swego niezdrowo tłustego ciała.” (Margaryna nie jest wspominana przez Hildegardę. Ze względu na udowodnioną naukowo szkodliwość nie powinna być używana przez nikogo) Mleko Krowie, kozie i owcze, działa bardziej leczniczo zimą niż latem. W okresie picia mleka zimowego zaleca się „odtruwanie”: osoby zdrowe niech ususzą korzenie pokrzywy i dodają do mleka. Osoby chore zaś niech zagotują mleko i dodadzą suszonych liści pokrzywy. -Napoje Piwo orkiszowe Piwo tuczy i nadaje twarzy ładną barwę dzięki zdrowemu sokowi pochodzącemu ze zboża. Wino Wino leczy i rozwesela swoim zdrowym ciepłem i wielką siłą…Człowiek, który chce się napić dobrego wina, powinien je zmieszać z wodą, aby osłabić jego siłę i ciepło i aby stało się łagodniejsze lub dodać kawałek chleba orkiszowego. Soki owocowei warzywne Rozcieńczone wodą lub herbatą koprową. Mleko Krowie, kozie i owcze, działa bardziej leczniczo zimą niż latem. W okresie picia mleka zimowego zaleca się „odtruwanie”: osoby zdrowe niech ususzą korzenie pokrzywy i dodają do mleka. Osoby chore zaś niech zagotują mleko i dodadzą suszonych liści pokrzywy. Woda „Latem, kiedy człowiek wewnętrznie jest bardzo ciepły, a przy tym fizycznie zdrowy, powinien z umiarkowaniem pić letnia wodę i zaraz potem dużo spacerować, aby mu się zrobiło ciepło . Jest to korzystniejsze dla jego organizmu, niż gdyby pił wino. Ale jeśli jest słaby na ciele, niech pije latem rozcieńczone wino albo piwo, ponieważ to go bardziej pokrzepi (z powrotem postawi na nogi), niż gdyby pił wodę (czystą). -Przyprawy, zioła Bazylia Nie opisana jako przyprawa. Bylica pospolita Gotowana w potrawach warzywnych i mięsnych leczy chory żołądek i chore trzewia Bertram Bez względu w jakiej postaci jest jedzony, na sucho czy w potrawie, jest korzystny i dobry. Często jedzony, wypędza chorobę i zapobiega wszelakim schorzeniom. U osób zdrowych hamuje procesy gnilne w jelitach i poprawia krew, wpływa korzystnie na umysł, przywraca osłabionym siły, zapewnia dobre trawienie, zmniejsza ilość śluzu w głowie i leczy zapalenie opłucnej. Cząber ogrodowy Jadany w postaci surowej wzmacnia osoby o słabym sercu i żołądku, smutnych rozwesela, leczy i rozjaśnia oczy. Czosnek Należy go jadać na surowo, gdyż ugotowany działa niczym zepsute wino. Jadać go należy w ilościach umiarkowanych, by nie rozgrzać nadmiernie krwi. Galgant „A kto ma bóle serca i u kogo serce słabe, ten zaraz powinien zjeść wystarczającą ilość galgantu”. Można go dodawać do potraw mięsnych a także do przyprawiania kiełbas, ma ostry smak. Zapobiega zmęczeniu. Gałka muszkatałowa Otwiera serce, oczyszcza zmysły i rozjaśnia umysł. Goryczka żółta „Kto ma bóle serca, jakby mu serce wisiało na powróźle, ten winien jadać proszek z goryczki dodany do zup, a wzmocni to jego serce.” Dwie do trzech szczypt proszku z goryczki dodać do talerza zupy z kaszy orkiszowej Goździki przyprawowe U Hildegardy polecane są jako lek przy szumach w uszach, bólach głowy, obrzękach, gośćcu i czkawce. Należy jadać je codziennie często (2-3x dziennie żuć 2-5 goździków). Hyzop lekarski Gotowany i sproszkowany jest pożyteczniejszy niż surowy. Usuwa niezdrową pianę z soków i dodaje smaku wszystkim potrawom. Hyzop oczyszcza wątrobę i płuca. Oddala smutek. Imbir Kto fizycznie wyczerpany i bliski śmierci, ten powinien do zupy jako swojego pierwszego posiłku dodać sproszkowany imbir a czasami jadać chleb nim posypany, a stan się poprawi. Z chwilą gdy chory poczuje się lepiej, powinien przerwać używanie imbiru, by nie wyrządził szkód zdrowiu. Kmin rzymski Jest środkiem odczulającym na zwierzęce substancje białkowe, które mogą wywołać alergie. Kminek zwyczajny „Dla człowieka z dusznościami dobrze jest, korzystnie i zdrowo jadać kminek. Również dobry jest dla zdrowych, gdyż korzystnie wpływa na umysł, a temu, kto jest zbytnio gorący, przydaje delikatnego ciepła (uderzenia gorąca?). Dla innych chorych i ludzi z bólami serca kminek jest szkodliwy.” Koper ogrodowy Ugotowany leczy gościec, jadany na surowo nie ma działania leczniczego i powoduje, że człowiek jest smutny. Koper włoski Bez względu w jakiej postaci zjadany, sprawia iż człowiek jest pogodny; dostarcza przyjemnego ciepła, powoduje łagodne pocenie, nadaje piękny koloryt skórze twarzy i wpływa korzystnie na trawienie. Lubczyk ogrodowy Niewiele szkodzi człowiekowi, o ile używany jest z dodatkiem innych przypraw. Macierzanka „Jeśli ktoś ma chorą skórę, która wygląda jak podrapana, niech jak najczęściej przyprawia potrawy mięsne i warzywne sproszkowaną macierzanką, wówczas jego organizm całkowicie się wyleczy i oczyści”. Mięta kędzierzawa Surowa lub gotowana we wszystkich potrawach łagodzi zadyszkę, która ma swe źródło w nadmiernym jedzeniu i piciu. Mięta nawodna Jadana na surowo czy dodawana do potraw łagodzi duszności wywołane nadmiarem jedzenia czy picia. Ocet winny Ocet pochodzi z wina i nadaje się do wszystkich potraw. Jeśli jest dodawany w takiej ilości, że nie odbiera potrawom smaku, tylko jest słabo wyczuwalny, wówczas usuwa nieczystości z człowieka i zmniejsza w nim ilość soków, a potrawa taka jest lekkostrawna. Jeśli jest go za dużo tak, że jego smak tłumi pozostałe, wówczas potrawa szkodzi człowiekowi, ponieważ organizm z trudem ją trawi. Oregano Nie jest stosowany jako środek leczniczy przez Hildegardę. Pieprzkubeba Poprawia koncentrację, pomaga przy stanach napięcia nerwowego i stresu. Wg Św. Hildegardy zmniejsza uderzenia gorąca podczas klimakterium. Sól Jeśli człowiek jada potrawy bez soli, staje się wewnętrznie obojętny, jeśli zaś z umiarem przyprawia solą, leczy go ona i wzmacnia. Jeśli ktoś jada zbyt słone potrawy, staje się wewnętrznie wypalony i taka potrawa mu szkodzi. Szałwia Surowa i gotowana oczyszcza organizm ze szkodliwych soków. Liście szałwii, spożywanie na chlebie, w całości albo sproszkowanie, zmniejszają ilość szkodliwych soków. Szczypiorek Spożywany na surowo nie szkodzi osobie zdrowej. Chorzy powinni go gotować, aby choroba się nie zaostrzała. 3. Produkty niepolecane Truskawki „… powodują również gromadzenie się śluzu.. nie są zdatne ani dla zdrowego ani chorego człowieka.. gdyż rosną blisko ziemi i … w zgniłym powietrzu…” Physica 1-170. Przyczyniają się do dysharmonii śluzów i prowadzą do stanów zapalnych, obciążają tkankę limfatyczną (alergie, egzemy, zapalenie ucha środkowego i wyrostka robaczkowego). Brzoskwinie „.. owoce tego drzewa nie są dobre ani dla zdrowego ani dla chorego, gdyż powodują, że dobre soki człowieka są wyrzucane a w żołądku tworzy się śluz..” Physica 3-5. Powodują zaburzenia w proporcji śluzów (zaflegmienie) i zaburzenia metaboliczne. Śliwki „Jednakże owoc … jest zarówno dla zdrowego jak i chorego człowieka szkodliwy i spożywanie go jest niebezpieczne..” Physica 3-7. Przyczyniają się do melancholii (czarna żółć, kwas żółciowy). Powodują zwiększoną produkcję kwasów (kwas moczowy), kolki żółciowe, wahania nastroju, reumatyzm. Surowe gruszki „Owoc jest .. ciężki … a .. surowy.. powoduje migrenę i ucisk w piersiach.. tak, że sok ów twardnieje wokół wątroby i wokół płuc niczym osad ołowiany czy kamień winny, i na skutek tego w wątrobie i .. płucach często powstają ciężkie choroby..” Physica 3-3. Gruszki gotowane wraz z ziołami służą jako leczniczy środek oczyszczający np. przy migrenie. Por „… Zjadany na surowo jest tak zły i zgniły dla człowieka jak trujące i niepotrzebne zioło, gdyż zamienia krew oraz soki człowieka w ich przeciwieństwo, … kto chce jadać por, ten winnien go najpierw macerować w winie lub ocćcie dodając sól … od rana do południa … Surowy por w ten sposób przygotowany jest lepszy dla człowieka zdrowego niż gotowany .. dla chorych nie jest zdatny ani surowy ani gotowany, gdyż … wzburza w nich zgniliznę (procesy gnilne) a soki pienią się …” Physica 1-81. Osłabia układ obronny (parvi humores) u osób z tego typu skłonnościami może wywołać wysypkę i chorobę reumatyczną. Soczewica „… Zapycha jedynie brzuch i wypełnia go bezwartościowym (jedzeniem). Wzburza chore soki..” Physica 1-8. Węgorz „Nie jest zdatny do jedzenia przez człowieka zdrowego, podobnie jak mięso wieprzowe, lecz zdrowemu nie wiele szkodzi. Chorzy jednakże trzęsą się po nim z gorączki i na skutek złych soków oraz wszelakich innych chorób i u tych, którzy go jedzą, wzbudza gorycz w umyśle, perfidność i przebiegłość..” Physica 5-33. Wieprzowina „Mięso to jest nieczyste, a więc nie jest zdrowe lecz przynoszące problemy.. nie jest dobrze spożywać ją ani osobom zdrowym ani chorym, bowiem … w człowieku nie umniejsza śluzu ani innych słabości, lecz ich przysparza.. i wywołuje w człowieku burzę w jego obyczajach i uczynkach, co jest złe.” Physica 7-17.

Oczyszczanie jest kluczem do zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia, o czym doskonale wiedziała św. Hildegarda. Wyszukiwarka. twój profil. PROFIL UŻYTKOWNIKA

^{Jesteś: Poradnik Ziołolecznictwo Uzdrowieńcza medycyna św. Hildegardy Kategorie: Kategorie: Dziś polecamy Uzdrowieńcza medycyna św. Hildegardy Była sobie nastolatka, którą leczono na wiele chorób – począwszy od nawracającego zapalenia żołądka, poprzez łuszczycę, schodzącą skórę z rąk, niewiadomego pochodzenia ból kolan i wiele innych dolegliwości… Pewnego dnia jej mama przyniosła do domu orkisz leczniczej odmiany Oberkulmer rotkorn i zioła takie jak: bertram, galgant, hyzop… Te produkty były polecane przez św. Hildegardę jako podstawowe w codziennych domowych potrawach. Wyeliminowano z kuchni pszenicę, standardowe przyprawy do potraw i… dziewczyna zaczęła właśnie zaczęła się moja przygoda ze św. Hildegardą. Od tamtego czasu minęło ok. 25 lat, a medycyna św. Hildegardy jest nadal fundamentem w życiu moim, mojej rodziny, moich przyjaciół oraz wielu znajomych i podopiecznych mojego gabinetu. Z ogromną przyjemnością pragnę Państwu przybliżyć Uzdrowieńczą Medycynę Świętej Hildegardy. Święta Hildegarda – życiorys Hildegrada urodziła się r. w Rupertsberg koło Bingen. W wieku 8 lat jako chorowite dziecko została oddana przez rodziców do klasztoru w Disibodenberg jako dziesięcina, gdzie była wychowywana i kształcona przez siostry. Żyła do r. – jak na tamte czasy to bardzo długo, bo aż 81 Hildegarda była niezwykłą istotą ludzką. Benedyktynka, mniszka, kaznodziejka, egzorcystka, poetka, kompozytorka, wizjonerka, uzdrowicielka, znawczyni: teologii, medycyny, przyrodolecznictwa, ziołolecznictwa, kosmologii, architektury… Można by powiedzieć: znawczyni wszelkiego stworzenia na Ziemi i w kosmosie. W 2012 roku została ogłoszona Doktorem Kościoła. Księgi piszą, że wiedzę swą czerpała z wizji, które otrzymywała od Boga, a które Ten nakazał jej głosiła, że człowiek jest w stanie zrealizować wszystko, co sobie zaplanował, obmyślił, może uzdrowić się z każdej choroby, korzystając z darów natury, jednak pod pewnym warunkiem, jak pisze ona:„W całym stworzeniu, drzewach, roślinach, zwierzętach, kamieniach, minerałach są ukryte tajemnice Boże, których żaden człowiek nie może poznać, ani zbadać, ani wynaleźć, ani doświadczyć, jeśli Bóg mu ich sam nie objawi”. Hildegarda – dzieła Wizje i wiedza Hildegardy zawarte zostały w pismach: Causae et Curae („O przyczynach i leczeniu chorób”) – przetłumaczone bezpośrednio na j. polski, Physica („Uzdrawiające dzieło stworzenia”) – przetłumaczone bezpośrednio na j. polski, Scivias („Poznaj drogi Pana”) – przetłumaczone bezpośrednio na j. polski, Liber Vitae Meritorum („Księga zasług życia”), De operatione Dei („O stworzeniach Bożych”). Idea Hildegarda patrzy na zdrowie i chorobę człowieka całościowo, tak modnie dziś –holistycznie. Święta twierdzi, że: aby utrzymać zdrowie w harmonii, aby znaleźć drogę do VIRIDITAS, inaczej siły życiowej, należy przestrzegać 6 praw złotych reguł życia: Właściwie jeść i pić. Czerpać energię z 4 żywiołów świata, takich jak: ogień, woda, powietrze, ziemia. Utrzymywać równowagę między ruchem a spokojem (praca – odpoczynek). Odnaleźć naturalny rytm snu i czuwania. Praktykować sztukę wydalania szkodliwych substancji (oczyszczanie, post, upusty, bańki, kąpiele). Podtrzymywać uzdrawiające siły duchowe (wady zastąpić cnotami). Przyjrzyjcie się, szanowni Państwo, tym 6 regułom. Czyż nie są genialne? Czyż nie są uniwersalne? Przypominam, że święta żyła ok. 800 lat temu, a jej 6 złotych praw życia w harmonii i zdrowiu jest jak najbardziej zaleceniach żywieniowych świętej podstawą jest orkisz. Orkisz odmian leczniczych, takich jak: Oberkulmer Rotkorn, Ostro, Schwabenkorn, Steiners Roter Tiroler, Frankenkorn (pierwsze dwie odmiany są uprawiane w Polsce).O orkiszu Hildegarda pisze:Orkisz to najlepsze zboże. Jest on ciepły, tłusty, bogaty w składniki odżywcze i smaczniejszy niż inne gatunki zbóż. Spożywającemu go człowiekowi zapewnia odpowiednie ciało i dobrą krew oraz wesołe usposobienie i radość w sercu. Niezależnie od dodatku, z jakim się go je – czy to z chlebem, czy innymi potrawami – jest on dobry i tu porada Hildegardowa na brak apetytu:Jeśli ktoś jest tak słaby, że wskutek tej słabości nie może jeść, to wówczas weź całe ziarna orkiszu i ugotuj je w wodzie, dodaj smalec lub żółtko, przez co zyskają one lepszy smak i zostaną spożyte z większą ochotą, następnie podaj choremu. Potrawa ta uleczy go wewnętrznie niczym dobra i zdrowa jest fascynujące, ponieważ od lat stosuję orkisz w zaleceniach dla moich podopiecznych jako zamiennik pszenicy (chleba, bułek, mąki, płatków, kaszy, makaronu). Efekty są odczuwalne od razu. Orkisz jest łatwostrawny, lekki, odżywczy. W naszych czasach odkryto, że ma naturalny antybiotyk – rodanid. U moich podopiecznych zauważamy lepsze trawienie, mniejsze wzdęcia, zmniejszają się dolegliwości układu orkiszowy, lub inaczej habermus, stosuje u osób osłabionych, z brakiem chęci do jedzenia, często chorych onkologicznie, w ciężkich stanach. Grysik dodaje im sił. Aby kaszka była jeszcze bogatsza w składniki odżywcze, można dodać: masło, mąkę kasztanową, migdały, rodzynki czy przyprawy wspomagające trawienie, takie jak: bertram czy ciekawe, orkisz mogą stosować prawie wszyscy z nietolerancją na gluten. Mam w swoim gabinecie podopiecznych z celiakią, którzy tolerują gluten z orkiszu i nie mają żadnych objawów chorobowych po jego odpowiedniej odmianie. Ja sama mam wysoką nietolerancję na gluten (nieceliakalną), a orkisz w swojej diecie stosuję od ponad 20 lat i fantastycznie się po nim czuję. To zapewne odpowiednie proporcje białek, zachowane od pradziejów, sprawiają, że on po prostu nie osób bez energii i smutnych święta poleca upiec orkiszowe ciasteczka radości. Będziemy do nich potrzebować: 45 g gałki muszkatołowej w proszku, 45 g cynamonu w proszku, 10 g goździków w proszku, 1,5 kg mąki orkiszowej, np. odmiany Oberkulmer Rotkorn, 300 g cukru trzcinowego, 4 żółtka, 2 całe jaja, 350 g masła, 300 g migdałów słodkich mielonych, sól, wodę lub mleko. Do mąki należy dodać: masło, jaja, cukier, przyprawy. Potem trzeba wszystko wymieszać i ugnieść dokładnie. Jeżeli ciasto będzie za sypkie, dodać trochę wody. Jednolitą masę odstawić w chłodne miejsce. Po 30 minutach ciasto rozwałkować na grubość 2–3 mm i wycisnąć foremkami lub szklanką kształty ciasteczek. Na blaszce z papierem do pieczenia poukładać surowe ciasteczka i piec je w piekarniku w temp. 180°C przez ok. 20–30 minut. Po ostudzeniu przełożyć do słoja lub papierowej torebki. Jeść nie więcej niż 5 szt. dziennie. Dzieciom zaleca się do 3 nadzieję, że zachęciłam Państwa do zgłębiania wiedzy na temat medycyny św. zdrówko! Marta Dul Marta Inne wpisy w tej kategorii 2022-07-27 Fikocyjanina – błękit zdrowia W medycynie naturalnej coraz większą popularność jako suplement diety zyskuje spirulina. Jej niezwykle bogaty skład pozwala na uzupełnienie diety w zdrowe i wysoko przyswajalne białko oraz cenne [...] Czytaj dalej 2022-07-26 Ekstrakt ziołowy Antiquus firmy Medi-Flowery Nowo odkryta stara receptura Antiquus: • zapobiega problemom związanym z niedomaganiami układu oddechowego i trawiennego,• wzmacnia możliwości obronne organizmu, • sprzyja regeneracj [...] Czytaj dalej 2022-07-26 Ashwagandha – w czym ci pomoże i jak ją stosować Rynek produktów zielarskich i suplementów diety rośnie z roku na rok. Na sklepowych półkach pojawia się coraz więcej specyfików, nierzadko o egzotycznych, trudnych do wymówienia nazwach. Problem [...] Czytaj dalej 2022-07-25 Pietruszka – korzeń Pietruszka to jedno z najpopularniejszych warzyw, które wchodzi w skład włoszczyzny. Ma stałe i poczesne miejsce w kuchni. Jest składnikiem zup, potraw jarzynowych, a także wysoko witami [...] Czytaj dalej 2022-07-25 Głóg – nie tylko na uspokojenie Kwiaty głogu w okresie kwitnienia przyciągają wzrok swoim pięknym wyglądem. Jedne są białej barwy, a inne w odcieniu różu. Natomiast owoce w dojrzałej formie o ciemnoczerwonym kolorze mają kulis [...] Czytaj dalej 2022-07-08 Gorczyca czarna Gorczyca czarna, tak jak i inne jej odmiany to roślina, która znajduje zastosowanie jako dodatek do musztard oraz produktów marynowanych i kiszonych. Jest powszechnie uprawiana nie tylko ze wz [...] Czytaj dalej} Oczyszczanie organizmu (119) Odporność (458) Olejki eteryczne (87) SUPLEMENT DIETY NALEWKA Z JEŻYNĄ BIO BROMBEER TRANK 500 ml Św. Hildegarda tak pisze o Podstawą Hildegardowej nauki o człowieku jest przekonanie, że człowiek stanowi jedność duszy i ciała. Takie całościowe ujęcie człowieka przeciwstawia się z jednej strony platońskiej tezie, jakoby człowiek był duszą posługującą się ciałem, z drugiej zaś - postrzeganiu człowieka wyłącznie jako ciała, a duszy jedynie jako funkcji organizmu, a nie realnej rzeczywistości, nieśmiertelnego tchnienia Bożego. Według Hildegardy dusza jest siłą ożywiającą ciało, więc każda słabość duszy ma odzwierciedlenie w słabości fizycznej. Jednocześnie silne ciało pozwala rozkwitać duszy. Materialne składniki zdrowia, tj. produkty spożywcze, człowiek czerpie z przyrody. Od Boga zaś bierze zdrowie duszy. Gdy dusza z jakichś powodów słabnie, siła uzdrawiania, będąca miłością i życiem, może zostać podarowana człowiekowi przez Boga. W ten sposób dochodzą dwa kolejne „elementy” zdrowia człowieka: wszechświat oraz Bóg. Zdrowie jest więc u Hildegardy swoistą równowagą cielesno-duchową uwarunkowaną harmonią w relacjach z wszechświatem i Bogiem. W tej teologicznej Hildegardowej perspektywie zdrowie oznacza szczęśliwe życie chrześcijańskie prowadzące do zbawienia. Zbawienie bowiem w istocie jest u Hildegardy celem nadrzędnym procesu dbania o zdrowie. Z dzieł św. Hildegardy poświęconych temu zagadnieniu odczytujemy współcześnie gotowy do zastosowania w codziennym życiu program zdrowia – plan prowadzący do przywrócenia lub zachowania zdrowia rozumianego jako cielesno-duchowa równowaga. Ten program jest dziś równie aktualny jak kiedyś i aktualny pozostanie zawsze, bo opiera się na prawdach niezmiennych. Zawiera on bardzo szczegółowe wskazania dotyczące tego, jak „dobrze żyć”, uwzględniające i duchowość, i potrzeby cielesne człowieka. Uogólniając, możemy je krótko zawrzeć w pięciu kategoriach: 1. środki do życia - pokarm; 2. siła płynąca z Dzieła Stworzenia; 3. miara i rytm: ruch – odpoczynek; sen - czuwanie; 4. oczyszczanie organizmu; 5. rozwój duchowości. Wprowadzając w życie wszystkie wskazania, należy przede wszystkim kierować się ogólnie pojętym umiarem, a także znajomością sobie tylko właściwej miary, dla każdego człowieka innej. Uważna analiza nauk świętej pozwala wyłonić cztery fundamenty jej sposobu dbania o zdrowie: codzienną dietę, odpowiednie zabiegi, regularne posty (co wcale nie oznacza „częste”) oraz stosowanie naturalnych środków leczniczych w przypadku choroby. Komponowanie najlepszej dla siebie codziennej diety wymaga wiedzy o poszczególnych produktach spożywczych, którą Hildegarda zawarła w księgach Causae et curae oraz Physica. W odniesieniu do tych produktów stosujemy za Hildegardą pojęcie „subtelności” (subtilitet) dla oznaczenia ich specyficznych właściwości wpływania na człowieka. Subtelność produktu decyduje, czy staje się on dobrym budulcem, jest źródłem substancji energetycznych i prowadzi do uzdrowienia. „Właściwie jeść i pić“ oznacza kierowanie się tymi opisanymi przez świętą właściwościami przy wyborze produktów i komponowaniu posiłków. Podstawowymi produktami polecanymi przez Hildegardę są orkisz, nazywany przez nią „najlepszym ze wszystkich zbóż”, kasztany jadalne i koper włoski. Tylko substancje odżywcze z tych trzech produktów są według świętej z Bingen stuprocentowo przyswajalne przez ludzki organizm, stanowiąc doskonały budulec i zapewniając siłę do walki z każdą słabością. Szczególnie godne polecenia jest spożywanie orkiszu jako podstawy każdego głównego posiłku. Koper włoski natomiast nadaje się idealnie jako przyprawa do wielu potraw, podobnie jak polecane: bertram, galgant, lubczyk, macierzanka, pietruszka, gałka muszkatołowa, cebula, czosnek, szałwia, pieprz czarny oraz sól. Ciekawostką jest, że średniowieczna święta podkreślała korzystny wpływ odpowiedniego przyprawiania potraw, w tym solenia, na właściwe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Należy się przy tym kierować zasadą, że przyprawy mają jedynie poprawić naturalny smak potrawy, nie dominując jej. Te pokrótce opisane zasady programu zdrowia św. Hildegardy, realizowane z wiarą i szczerą chęcią dobrych zmian, czynią dostępnym każdemu z nas ideał życia w równowadze i harmonii. dr Alfreda Walkowska Stowarzyszenie Centrum św. Hildegardy w Polsce dr Alfreda Walkowska od 25 lat popularyzuje w naszym kraju i za granicą wiedzę o św. Hildegardzie z Bingen. W 2007r. założyła Polskie Centrum św. Hildegardy. Od 2015 roku stowarzyszenie wydaje kwartalnik „Hildegarda“, jest też współorganizatorem wielu wydarzeń związanych z upowszechnianiem dziedzictwa Świętej: wykładów, warsztatów, sesji naukowych, konferencji, rekolekcji z postem, pielgrzymek do Eibingen z udziałem w dorocznych uroczystościach wspomnienia liturgicznego św. Hildegardy i zwiedzaniem miejsc kultu. Stowarzyszenie pod kierunkiem dr Walkowskiej organizuje rekolekcje postne w klasztorze Benedyktynów w Tyńcu. Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj . 60 115 262 418 20 438 124 157

oczyszczanie organizmu św hildegarda