Często pies szczeka na ludzi lub zwierzęta przechodzące obok na ulicy lub widoczne przez okno domu czy samochodu. Przez okno w salonie, zarządzaj zachowaniem, zamykając zasłony lub umieszczaj psa w innym pokoju. Podobnie rób w samochodzie. Szczególnie na ulicy odwracaj go też w przeciwnym kierunku.
Agresja u psów to obszerny temat. Tym razem jednak skupimy się tym, aby uzyskać odpowiedź na pytanie, dlaczego pies atakuje inne psy? Problem ten może dotyczyć każdego czworonoga i niestety nie istnieje jeden konkretny powód takiego zachowania. Poznaj zatem możliwe przyczyny, a następnie dowiedz się, jak oduczyć psa atakowania innych psów. Dlaczego pies atakuje inne psy? Nie będzie żadną nowością, jeśli powiem Ci, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Jeśli Twój pies atakuje inne psy, to z pewnością ma ku temu powód. Silna potrzeba dominacji, strach, traumatyczne przeżycia, potrzeba obrony terytorium lub człowieka, czy zły przebieg procesu socjalizacji – czynników wyzwalających agresywne zachowanie względem drugiego przedstawiciela swojego gatunku może być naprawdę wiele. Może się również zdarzyć, że Twój pupil po prostu nie przepada za towarzystwem innych czworonogów. Są psy, które zamiast zabawy z innymi zwierzętami, wolą bieganie za piłką czy aktywności z opiekunem. Pies rzuca się na inne psy ze strachu Agresja wynikająca ze strachu bardzo często dotyczy psów małych ras. Z pewnością wielokrotnie widziałeś, jak przedstawiciel małej rasy ujada lub wręcz rzuca się na dużo większego czworonoga. Nie wynika to wcale z jego pewności siebie, a właśnie ze strachu. Niestety w dużej mierze opiekunowie sami wzmacniają takie zachowanie, np. poprzez branie małego psa na ręce. Umacniają tym samym skojarzenie, że duży pies jest oznaką zagrożenia. Atak jako forma desperackiej formy obrony to zachowanie, które dotyczy również czworonogów mających za sobą traumatyczne przeżycia, np. zostały pogryzione. Psy uczą się większości zachowań metodą przyczynowo-skutkową. Jeśli Twój pupil został kiedyś zaatakowany i pogryziony przez innego psa, to w silnym stresie może zacząć kojarzyć każdego innego czworonoga jako potencjalne niebezpieczeństwo. Tzw. agresja smyczowa Wyjątkową formą negatywnej nadaktywności u czworonoga, która wynika z poczucia zagrożenia, jest tzw. agresja smyczowa. Pojawia się ona podczas spacerów, gdy spokojny pies po zapięciu smyczy staje się mocno pobudzony, ale w sposób negatywny. Co ciekawe, wiele czworonogów, których dotyczy agresja smyczowa, nie wykazuje złości w stosunku do innych psów podczas wspólnych zabaw bez smyczy. Ma to bezpośredni związek ze smyczą, która ogranicza psu wolność i zakres ruchu. Zwierzę czuje, że nie może np. w sytuacji zagrożenia zareagować tak, jakby chciało. Efektem jest silny stres, a jego dalszym etapem – agresja. Agresja terytorialna i chęć dominacji Chociaż psy uznawane są za zwierzęta społeczne, zdarza się, że niektóre jednostki mają potrzebę górowania nad innymi przedstawicielami swojego gatunku. Może to wynikać np. z wysokiego poziomu testosteronu. Możesz spotkać się z określeniem, że jest to hormon agresji. Zdecydowanie bardziej jednak związany jest on z dużą pewnością siebie, która może przerodzić się w niepożądane zachowanie. Z kolei agresja terytorialna pojawia się, gdy Twój pupil ma bardzo silną potrzebę obrony swojego domu, miski, gryzaka, zabawki, a nawet opiekuna. To zachowanie jest szczególnie uciążliwe, jeśli chciałbyś mieć jeszcze jednego psa. Nowe zwierzę będzie dla dotychczasowego rezydenta wielkim zagrożeniem miru domowego. W naszych oczach będzie to zachowanie agresywne, pies zaś będzie chciał bronić swojej własności. Pies nie lubi innych psów – czy musi? Są ludzie, o których mówi się, że są duszą towarzystwa. Inni natomiast najlepiej czują się sami ze sobą. Podobnie jest z psami. Nie dla każdego czworonoga szczytem marzeń jest przebywanie z innymi zwierzętami. Być może najlepszą rozrywką dla Twojego pupila jest zabawa z Tobą, przynoszenie aportu, czy gryzak. Istnieje oczywiście również lista ras, które zostały uznane za agresywne. Należą do nich amerykański pit bull terier, rottweiler, czy buldog amerykański. Jestem jednak daleka od takiego uogólniania, że są to psy genetycznie skłonne do agresji. Pamiętaj, że żaden pies nie rodzi się agresywny. O ile Twój pupil nie musi być duszą psiego towarzystwa, o tyle podstawą jest odpowiednia socjalizacja i nauczenie go zasad obowiązujących zarówno w relacjach z ludźmi, jak i innymi psami. Zmagając się z takim problemem, na pewno zastanawiasz się jak oduczyć psa atakowania innych psów i co robić, gdy pupil chce zaatakować? Nie będę Cię oszukiwać. To, czy poradzisz sobie z tym samodzielnie, zależy od właściwej oceny powodu agresji oraz skali tego zjawiska. Jeśli czujesz, że ten problem Cię przerasta, nie wahaj się prosić o pomoc specjalisty. Przyjmijmy jednak, że podejmiesz się wszelkich działań, aby wpłynąć na zachowanie swojego czworonoga. Jeżeli Twój pies atakuje inne psy na spacerze, opanuj techniki, które zapobiegną eskalacji negatywnych emocji. Będzie tu pomocna znajomość podstawowych komend posłuszeństwa, takich jak „siad” (o nauce tej komendy pisaliśmy w osobnym artykule) czy „równaj”. Co robić, gdy podczas spaceru zauważysz w pobliżu innego czworonoga? Odwróć uwagę swojego pupila krótką sesją treningową – zamiast denerwować się, że Twój pies zauważy inne zwierzę, zacznij skupiać jego zainteresowania na sobie. Przepuść innego czworonoga – odejdź ze swoim psem na bok i poproś go, żeby usiadł (najlepiej tyłem do będącego w pobliżu zwierzęcia, dzięki czemu Ty będziesz miał oba psy w zasięgu wzroku). Omiń obcego psa łukiem – są sytuacje, gdy trzeba się po prostu minąć. Skróć maksymalnie smycz Twojego pupila, a dużo łatwiej będzie Ci kontrolować jego zachowanie. Jeśli zna komendę „równaj” lub „noga”, skup jego uwagę na wykonaniu tego zadania. Pamiętaj, aby Twoje ciało oddzielało oba czworonogi od siebie, a następnie wymiń drugie zwierzę łukiem. Przyznam Ci się, że z problemem agresji w konkretnej sytuacji miałam do czynienia z własnym zwierzakiem. Mój pies atakował inne psy, gdy musiał się z nimi minąć. W wąskim przejściu czuł się tak bardzo niekomfortowo, że na stres reagował agresją. Kluczem do poprawy tej sytuacji była… zmiana mojego zachowania. To ja przede wszystkim musiałam opanować swoje emocje. Od tej pory, gdy musimy się skonfrontować z taką sytuacją, skracam smycz maksymalnie i skupiam uwagę Idefixa na komendzie „równaj”. Mijamy innego psa pewnym, niemal wojskowym krokiem. Jeśli Idefix wykona cały manewr spokojnie, nagradzam go – chociażby pochwałą słowną. Agresywny pies na spacerze to sytuacja, która budzi u opiekuna wiele emocji, niestety są to głównie nerwy i stres. Twój pupil doskonale wyczuwa, czy w danym momencie jesteś zadowolony, smutny lub zły. Pracując z nim nad wyeliminowaniem agresji i niepożądanego zachowania, musisz nauczyć się panować nas swoimi emocjami. Liczą się tu konsekwencja i zachowanie spokoju. W przypadku psów, które wykazują się agresją związaną z potrzebą dominacji, często zaleca się kastrację. Owszem, zabieg ten może pomóc, ale jedynie wtedy, gdy pies jest równolegle poddawany właściwemu procesowi socjalizacji. Sam testosteron nie jest powodem, a jedynie może być wzmacniaczem agresywnego zachowania. Dodajmy, że wykonanie takiego zabiegu nie przynosi zmian natychmiast, ponieważ organizm potrzebuje czasu, aby wystarczająco obniżyć poziom testosteronu. Jeśli borykasz się z problemem agresji smyczowej, rozwiązanie problemu stanowią regularne ćwiczenia polegające na pozytywnym skojarzeniu smyczy. Oczywiście najlepiej jest rozpocząć ten proces od pierwszych dni, gdy zwierzę trafi do nowego domu. Pamiętaj jednak, że nigdy nie jest za późno i nawet dorosłego psa da się przeprowadzić przez proces socjalizacji oraz nauczyć nowych reguł. Jak oduczyć psa atakowania innych psów? Trzymaj emocje na smyczy Czy Twój pies nie lubi innych psów i reaguje na nie agresją? Nie wiesz, co robić w takich sytuacjach? Przyznaję, to trudny temat, który wymaga zgłębienia mechanizmów rządzących zwierzęcą psychiką. Odpowiedź na pytanie jak oduczyć psa atakowania innych psów nigdy nie będzie taka sama. Wierzę jednak, że jeśli podejdziesz do swojego pupila indywidualnie, to uda Ci się ten problem wyeliminować lub w znacznym stopniu wyciszyć. Gdy będziesz trzymać własne nerwy na wodzy, dużo łatwiej będzie Ci zrozumieć swojego pupila, a dzięki temu szybciej poradzicie sobie z problemem agresji.
Jak oduczyc psa drapania ludzi? Po wejściu do domu powinniśmy nie patrzeć na psa, nie mówić do niego i nie dotykać go. Można nawet odwrócić się tyłem do psa i zasłonić twarz. Czasem ta metoda może okazać się skuteczna. Pies widząc naszą obojętność łatwiej się uspokoi i zapanuje nad swoimi emocjami.
Gryzienie to naturalna potrzeba psów. Psy muszą żuć coś w pysku, uspokaja je to i podnosi u nich poziom endorfin. Problem pojawia się wtedy, gdy pies podgryza ludzi. Oczywiście nie można pozwolić, by zwierzak doskonalił się w sztuce gryzienia, używając do tego celu naszych stóp albo dłoni i trzeba pracować z nim, aby opanować to zachowanie. Dlaczego pies gryzie? Powodów takiego zachowania może być wiele. Szczeniaki gryzą dla zabawy i z powodu swędzących dziąseł podczas wymiany zębów. Dorosłe psy mogą również podgryzać w celu zwrócenia na siebie uwagi oraz zainicjowania zabawy, ale przyczyną może być również lęk, złe nawyki, albo realizacja instynktu łowieckiego. Szczeniaki Pierwsze ząbki u szczeniąt pojawiają się już w wieku 3-4 tygodni, a w wieku 6 tygodni nasz psiak posiada już pełny komplet 28 mleczaków. Ząbkowanie jest przyczyną ładowania wszystkiego do pyszczka w celu uśmierzenia swędzenia dziąseł. Niestety, problem nie kończy się w wieku 6 tygodni, bo w 3 miesiącu zaczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe i trwa aż do 6 miesiąca, a jej efekt jest podobny. W tym wypadku, podstawą jest zapewnienie odpowiednich dla szczeniąt gryzaków i zabawek oraz właściwy trening. Zbyt wczesna separacja Za szybkie odłączenie szczenięcia od suki może skutkować w przyszłości wieloma problemami behawioralnymi. Jednym z nich jest nieprawidłowa inhibicja gryzienia, czyli nieumiejętność kontrolowania siły ugryzień. Szczeniaki przebywające z matką podgryzają zarówno ją, jak i siebie nawzajem. Zadaniem matki jest karcenie ich, gdy robią to zbyt mocno. Ugryziony zbyt silnie szczeniak, wydaje z siebie pisk, który uczy jego niesfornego braciszka albo siostrzyczkę, że musi słabiej korzystać z siły swoich ząbków. Również i suka upomina warczeniem lub dotknięciem zębów delikwenta, który pozwolił sobie na zbyt mocne kąsanie, co w przyszłości skutkuje umiejętnością mniej bolesnego gryzienia. Taka nauka musi trwać odpowiednio długo, dlatego szczenię powinno pozostać z matką do co najmniej 7, a najlepiej 8 tygodnia życia (niektórzy hodowcy uważają że nawet do 14) Inne powody gryzienia u dorosłych psów Gryzienie przez dorosłe psy może być spowodowane przez wiele innych przyczyn. Powodem jego może być: Lęk. Bojaźliwy pies nie potrafi właściwie ocenić sytuacji. Sygnały, które u bardziej pewnego siebie czworonoga spowodowały by jedynie czujność, u psa bojaźliwego mogą wpłynąć na reakcję lękową połączoną z gryzieniem. Dzieje się tak najczęściej, gdy przestraszony pies nie widzi dla siebie drogi ucieczki (np. trzymany jest na smyczy). Zagrożenie może powodować jakiś człowiek, inny pies, albo nieznane przez naszego pupil przedmioty lub dźwięki. Dlatego tak ważna jest właściwa socjalizacja w młodym wieku. Dla niej warto uczęszczać ze szczeniakiem do psiego przedszkola. Nuda i frustracja. Pies zaczyna gryźć meble i inne przedmioty w mieszkaniu, gdy nie są zaspakajane jego podstawowe potrzeby, takie jak eksploracja terenu, ruch, towarzystwo zarówno ludzi jak i przedstawicieli swojego gatunku. Wysoki stopień frustracji może przyczynić się nawet do rozwinięcia zachowań agresywnych. W tym wypadku należy zapewnić mu częste spacery połączone z węszeniem, bieganiem bez smyczy, kontrolowane spotkania z innymi psami oraz niepozostawianie w samotności przez długi czas, a także zostawianie mu naturalnych gryzaków, kongów i innych zabawek, pozwalających mu na niezbędne dla niego żucie. Choroby. Behawiorysta oraz lekarz weterynarii pomogą upewnić się, że gryzienie nie jest spowodowane uporczywym bólem. Zaczepiania psa. Szczególnie panowie mają skłonności do drażnienia i agresywnych zabaw z pupilami. Prowadzą one niejednokrotnie do złych nawyków u czworonogów. Nigdy nie baw się z psem tak, by podgryzał Twoje ręce. Aby pies realizował niezbędną mu potrzebę gonienia i chwytania, używaj zabawek w postaci szarpaków. Trening oduczający gryzienia Kiedy Twój ulubieniec chwyci za mocno palce podczas zabawy lub przy podawaniu smakołyku, powiedz stanowczo „Nie” i przerwij na chwilę zabawę lub spróbuj uniemożliwić wzięcie przysmaku. Możesz też wydać z siebie pisk zbliżony do piszczenia szczeniaczka. Gdy sytuacja ulegnie powtórzeniu, zrób to samo, z tym, że za trzecim razem kończysz ostatecznie zabawę. Możesz też wyjść z pokoju.
Trzymaj psa mocno na smyczy, aby móc go delikatnie odciągnąć na bok, gdy będzie próbował wskoczyć na znajomego. Poproś znajomego, aby ignorował Twojego psa, dopóki ten się nie uspokoi, i bardzo się ucieszył, gdy zwierzę zachowa się właściwie. Obejrzyj nasze filmy szkoleniowe, aby uzyskać więcej wskazówek na temat tego, jak
Szczekanie psa to obok wycia, skowytu, warczenia, piszczenia, skomlenia, dyszenia czy wzdychania możliwy sposób komunikowania się. Stanowić może zarówno oznakę radości, jak i sygnał ostrzegawczy. Psy często szczekają, gdy zostają same w domu i kiedy nawiązują kontakt z innymi czworonogami. Niegdyś trenowano psy, aby szczekały, dzięki czemu mogły sygnalizować o zbliżających się niechcianych gościach. Obecnie takie zachowanie przestało być pożądane. Ciągłe szczekanie psa okazać się może uciążliwe zarówno dla domowników, jak i sąsiadów. Specjaliści wskazują jednak na kilka skutecznych sposób na oduczenia psa szczekania. Szczekanie psa – kiedy można je usłyszeć? Szczekanie psa jest niczym mowa dla człowieka. Czworonogi rzadko szczekają bez powodu. Oznaczać może ono radość, np. w sytuacji wyczekiwanego powrotu do domu ukochanego właściciela; groźbę, ostrzeżenie – celem jest zasygnalizowanie, że zbliża się ktoś obcy, a jednocześnie wystraszenie go. Takiemu komunikatowi towarzyszą jednocześnie: najeżona sierść, sztywna postawa, warczenie, napięte mięśnie; niepewność – sytuacją, w której bardzo często można usłyszeć szczekanie psów, jest niespodziewane pukanie lub dzwonienie do drzwi; podekscytowanie, np. kiedy właściciel zbiera się do wyjścia na spacer z psem – zakłada wierzchnią odzież, chwyta po smycz; frustracja, znudzenie – pies szczeka, kiedy czuje się samotny, opuszczony, zaniedbany. W sytuacji, gdy pozostawiany jest sam na długi czas, szczekanie przeobrazić się może w tęskne zawodzenie lub skowyt. Pies szczeka na inne psy, szczególnie kiedy nie może porozumieć się w żaden inny sposób. Co zrobić, żeby pies nie szczekał w domu pod nieobecność właściciela? Szczekający pies w bloku pod nieobecność właściciela bywa kłopotliwy dla sąsiadów. Żeby zapobiec ewentualnym nieprzyjemnym sytuacjom z okolicznymi mieszkańcami, pomocne okazać się mogą poniższe wskazówki. Wychodząc z domu: zostaw włączone radio lub muzykę, którą lubisz, żeby pies słyszał znajome odgłosy; zostawić zabawki, które zajmą psa na długo i odwrócą jego uwagę od tęsknoty; pozostaw psu jakiś niepotrzebny już, nieprany element garderoby, który będzie miał zapach członka rodziny; zadbaj o to, by pies wcześniej porządnie się wybiegał. Należy pamiętać, by wychodząc z domu i wracając do domu, nie oddziaływać na psa silnymi emocjami – bardzo uczuciowo się z nim żegnać i witać. Głaskanie, zapewnianie, że niedługo się wróci, proszenie o cierpliwość sprawi, że pies odczuje wyjście właściciela z domu jako coś przykrego. Po powrocie do domu nie wskazane jest nagłe witanie się z czworonogiem. W taki sposób bowiem da mu się tylko do zrozumienia, jak bardzo się za nim tęskniło. Najlepiej przez pierwsze kilka minut ignorować go, a dopiero z czasem wynagrodzić okres rozłąki. Kiedy wymienione rady nie przyniosą rezultatów, można skorzystać z pomocy psiego behawiorysty. Co zrobić, żeby pies nie szczekał? W przypadku, gdy piesek szczeka bez przyczyny, bez konkretnego powodu warto podjąć kroki oduczające go takiego zachowania. Oto możliwe rozwiązania: trening odpowiednich zachowań – w jakich sytuacjach szczekanie jest dopuszczalne; wynagradzanie odpowiednich zachowań, co będzie dobrym stymulatorem przyswojenia nowych nawyków; nauka innego sposobu zwracania uwagi właściciela np. z powodu głodu zamiast szczekania pies poinformuje cię o swojej potrzebie, stojąc przy misce; nauka komendy ,,Cisza’’ – kiedy pies szczeka należy podsunąć mu pod nos smakołyk, gdy zacznie go wąchać automatycznie przestanie szczekać, wówczas wypowiadamy stanowczym głosem słowo „Cisza” i podajemy smakołyk; w przypadku, gdy pies szczeka bo słyszy dźwięki na klatce schodowej warto podejść do drzwi, zerknąć przez judasz i powiedzieć psu, że nic się nie dzieje, po czym wspólnie wrócić do pomieszczenia. Kiedy wymienione sposoby nie przyniosą oczekiwanych rezultatów i/lub nie udało się określić przyczyny częstego szczekania psa należy zasięgnąć rady behawiorystów. Nie zaleca się stosowania specjalnych obroży antyszczekowych. Uwalniają one wibracje lub nieprzyjemne dźwięki. Pies, aby uniknąć niemiłej sytuacji, zaprzestaje szczekania. Obroża stanowi wyłącznie doraźny środek zapobiegawczy, nie może być noszona stale ani przez długi czas. Olga Dąbska Milena Kostrubiec Komentarze 28-03-2022 Świetne porady. Oby jak najwięcej ludzi to przeczytało.
MateuszG. Jeżeli Wy jesteście w domu i wtedy on nie obgryza, to na pewno tęskni. Proponuję mu dać tabletki uspokajające. Spróbować zwykłe dla ludzi, ale raczej sugerowałbym udać się do weterynarza i on przepisze specjalne tabletki na uspokojenie dla psów. Wiem, bo miałem podobnie, mój pies wyrzywał się na drzwiach.
Twój pies ciągle szczeka i zaczyna Ci to przeszkadzać? Zanim zabierzesz się za rozwiązywanie problemu warto, abyś odkrył jego przyczynę. Już na samym początku zdradzę Ci sekret. Rzadko kiedy pies szczeka bez powodu. Zerknij na listę poniżej: pies szczeka, gdy zostaje sam w domu lub w nocy; pies szczeka na ludzi; na inne psy; gdy tylko ktoś zapuka lub zadzwoni do drzwi; lub gdy się czegoś przestraszy. Któreś z powyższych brzmi znajomo? Założę się, że tak. Dzisiaj poznasz odpowiedź na pytanie "co zrobić, żeby pies nie szczekał". A więc, do dzieła! Spis treści: Dlaczego pies szczeka? Co chce nam przekazać szczekający pies? Jak uciszyć psa? Sposoby na szczekanie psa: Jak oduczyć psa szczekania na ludzi i na inne psy? Jak oduczyć psa szczekania w domu? Jak oduczyć psa szczekania na dzwonek lub gdy ktoś puka? Dlaczego pies szczeka? Szczekanie było, jest i będzie jednym z głównych sposobów naszych czworonożnych przyjaciół na komunikację z otoczeniem. Psy porozumiewają się również za pomocą wielu innych dźwięków. Są to: wycie, warczenie, dyszenie i wzdychanie, piszczenie i skomlenie, skowyt. Każdy z nich znaczy coś innego. Jednak w połączeniu z mową ciała i zachowaniem tworzą przekaz, który inne psy doskonale rozumieją. Każdy z nas powinien zapoznać się z mową ciała psa i starać się ją zrozumieć. Psy chętnie szczekają do siebie... zwłaszcza, gdy nie mogą się porozumieć w żaden inny sposób. Przykład? Gdy na osiedlu zacznie wyć jeden pies, nie trzeba długo czekać na reakcję łańcuchową wśród jego pobratymców. To jednak nie wszystko! Ludzie przez wieki trenowali psy w jednym celu: aby szczekały. Powodów było wiele: od sygnalizowania o zbliżających się obcych czy dzikich zwierzętach, po wsparcie na polowaniach. Teraz jednak takie zachowanie wcale nie jest pożądane. Wystarczy wyobrazić sobie psa szczekającego cały dzień w mieszkaniu w bloku, podczas gdy jego właściciele wyszli do pracy. Koszmar! Chcesz znaleźć rozwiązanie swych problemów? Najpierw musisz poznać odpowiedź na poniższe pytanie. Pamiętaj jednak, że rasy np. stróżujące zostały do tego stworzone więc przed wyborem rasy psa dokładnie zapoznaj się z jego predyspozycjami. Oprócz literatury warto skontaktować się z posiadaczami danej rasy w celu zweryfikowania informacji. Co chce nam przekazać szczekający pies? To zależy. Szczekanie pozwala naszym pupilom wyrazić wiele różnych emocji. Ważne jest, aby zrozumieć powód, dla którego pies szczeka w danej sytuacji. A tych może być wiele: Radość – np. gdy jego ukochany właściciel wraca do domu lub podczas zabawy; Podekscytowanie – np. gdy zaczynamy się ubierać, chwytamy za smycz i pytamy psa, czy nie chce wyjść na spacer. Szczeka na inne psy lub ludzi. Nasz podopieczny sygnalizuje nam, że zbliża się ktoś obcy i potencjalnie niepożądany. Pokazuje nam, że w razie czego jest zwarty i gotowy do działania. Ostrzeżenie – samo zbliżanie się kogoś obcego to nie powód do zaniepokojenia psa. Jeżeli jednak nasz pupil w jakiś sposób poczuje się zagrożony, to szczekanie może być ostrzeżeniem. Najeżona sierść, napięte mięśnie, sztywna postawa i szczekanie połączone z warczeniem stanowią jasny komunikat. "Lepiej się do mnie nie zbliżaj, bo nie zawaham się zaatakować!". Nad takim zachowaniem niezwłocznie należy pracować. Groźba – Pies ma tutaj jeden cel: wystraszyć inne zwierze lub obcą osobę. Jeśli go zignorujemy, przyparty do muru może zaatakować. Znudzenie i frustracja – psy bardzo często szczekają, gdy czują się znudzone, samotne, zaniedbane lub opuszczone. I to jest właśnie powód, dla którego pies szczeka w domu. Dłuższe przebywanie w samotności, zwłaszcza niesamodzielnych psów, może sprawić, że szczekanie z czasem ustąpi miejsca tęsknemu skowytowi lub zawodzeniu. CZYTAJ TAKŻE: DIY CZYLI ZRÓB TO SAM - MATA WĘCHOWA JAK PODRÓŻOWAĆ Z PSEM? Jak uciszyć psa? Jak widzisz, szczekanie jest dla psa niczym mowa dla człowieka. Pies szczeka w wielu sytuacjach, by wyrazić różne emocje i coś zasygnalizować. Próbując zabronić mu szczekania, to tak jakbyś chciał zabronić człowiekowi mówienia. Zupełnie inną sprawą jest natomiast uciążliwe szczekanie psa. Pies szczeka na wszystko lub przeciwnie - bez jasnego powodu, a do tego długo i głośno? To jak najbardziej sygnał do działania! Sposoby na szczekanie psa Jak oduczyć psa szczekania na ludzi i na inne psy? To pytanie, które nurtuje wielu posiadaczy czworonożnych przyjaciół. No właśnie, jak oduczyć psa szczekania na spacerze? W końcu powinien to być czas rozładowania nadmiaru energii, ale na pewno nie w taki sposób! Moja odpowiedź na te rozterki to wzmocnienie pozytywne i kształtowanie posłuszeństwa... najlepiej od małego. Właściwa socjalizacja to klucz do sukcesu. Należy pracować nad samokontrolą, opanowaniem emocji i poczuciem bezpieczeństwa psa. Szczekanie szczeniaka to objaw, który zignorowany łatwo może przerodzić się we wspomniane w tym wpisie problemy. Pod żadnym pozorem nie próbuj psa uspokajać głaskaniem lub smakołykiem. Pies odbierze to jako... nagrodę za swoje zachowanie. W przyszłości będzie więc reagował dokładnie tak samo, by zadowolić swojego właściciela. A stąd już tylko krok do niepotrzebnej frustracji. Jeśli trenowałeś posłuszeństwo i pies zna podstawowe komendy staraj się odwrócić jego uwagę przechodząc w tryb pracy, stanowczo wydawaj komendy w rodzaju "noga", "siad" czy "waruj". Staraj się wyprzedzać reakcje psa i zapobiegać zanim sytuacja się wydarzy. Gdy już znajdzie się u Twojej nogi, czekaj, aż się uspokoi. Skup go na sobie. Wtedy, i tylko wtedy, nagródź go ulubionym smakołykiem i pochwałą, jeśli nie masz smakołyka nagrodą dla psa będzie Twój dotyk. Niech się nauczy, że to spokój i opanowanie będą w takich sytuacjach nagradzane. Jeśli nie radzisz sobie w takich sytuacjach niezwłocznie skontaktuj się z profesjonalnym behawiorystą lub instruktorem szkolenia psów. Bagatelizowanie takich zachowań może przerodzić się w poważne problemy. Jak oduczyć psa szczekania w domu? Nieobce Ci szczekanie psa w nocy lub gdy jesteś z nim w domu? W tym wypadku problem jest najczęściej jeden: nuda, chęć zwrócenia na siebie uwagi właściciela i gromadząca się w pupilu frustracja. Musisz się w tym miejscu uczciwie zastanowić, czy aby na pewno poświęcasz swojemu psu tyle uwagi i czasu, ile potrzebuje. Być może szczekanie jest próbą Twojego psa wprowadzenia chociaż takiego urozmaicenia do swojego nieciekawego życia? Jak sobie z tym poradzić? To proste. Po prostu zaserwuj swojemu pupilowi odpowiednią porcję spacerów przyprawionych aktywną rozrywką. Po pierwsze i najważniejsze, zadbaj o spacery: wystarczająco częste, wystarczająco długie, wystarczająco urozmaicone. Po drugie, zadbaj o odpowiednie zabawy dla psa. Miej kontrolę nad tą zabawą. Nie jestem zwolennikiem zostawiania psa samego z zabawką. Istnieje szereg niebezpieczeństw dla zdrowia psa jak zadławienie, uduszenie, połknięcie niebezpiecznych elementów. Po trzecie, rozważ wzbogacenie spacerów o ciekawe psie sporty, przed ich rozpoczęciem dokładnie zapoznaj się jak dany sport powinno się trenować i zadbaj o odpowiednią rozgrzewkę, aby zminimalizować ryzyko kontuzji. Mało? Więcej dowiecie się z osobnych artykułów na naszym blogu! W pierwszej kolejności przeczytajcie następujące wpisy: PSIE SPORTY SPACERY Z PSAMI SPACER Z PSEM WEDŁUG PRAWA W drugiej kolejności – zacznijcie działać! A może pies szczeka, jak zostaje sam w domu? Najczęściej powodem jest zaniepokojenie o to, gdzie zniknęli jego właściciele lub strach przed samotnością. Efektem takich emocji mogą być nie tylko zdenerwowani sąsiedzi, ale też obdrapane drzwi i zdemolowane mieszkanie. Pogryzione kable i cenne elementy wyposażenia domu. Lepiej nie bagatelizować problemu. Wyobraźmy sobie taką sytuację... Maleńka psia kuleczka zostaje członkiem naszej rodziny. Bierzemy sobie urlop w pracy, spędzamy z psiakiem 24 godziny na dobę, maluch jest z nami cały czas i chodzi za nami wszędzie, nawet do toalety. Mija czas wspaniałego urlopu i pora wracać do pracy. I co? Nagle szczeniak zostanie na 8 godzin sam w domu? Czy to nie straszne? Dla nas to nic strasznego – to normalne, trzeba pracować, ale dla malucha ta normalność to spędzanie z opiekunem 24h. Uczmy psa zostawania samemu w domu od samego początku, stopniowo wydłużając czas naszej nieobecności. W przeciwnym razie będzie gigantyczny problem zagrażający zdrowiu i życiu psa. Stopniowo przyzwyczajaj psa do takich sytuacji i pokaż mu, że nie ma się czego bać. Możesz zacząć od zamykania go w pokoju obok. Gdy zacznie szczekać, każ mu się uspokajać. Ciszę nagradzaj i pochwalaj. Naucz psa, że dom to miejsce w którym się wycisza i uspokaja, po prostu odpoczywa. Zalecam wprowadzenie klatki kenelowej, która będzie bezpiecznym schronieniem i azylem dla psa. Klatka to nie znęcanie się nad psem, to często doskonałe rozwiązanie. Przeczytaj więcej o tym, jak wprowadzić psu klatkę i jak stopniowo ją budować. Jak oduczyć psa szczekania na dzwonek lub gdy ktoś puka? Tutaj schemat postępowania jest ten sam. Nagradzaj pożądane zachowania i uważaj, by omyłkowo nie wzmacniać właśnie tych negatywnych! Pamiętaj, że dla psa głaskanie i uspokajanie będzie oznaczało pochwałę, a tym samym – zachętę do dalszego ujadania. Za każdym razem, gdy ktoś Cię odwiedza, Twój pies zaczyna hałasować? Jak sobie z tym poradzić? Przede wszystkim przyzwyczaj psa do niepokojących go dźwięków. Pupil musi być świadomy, że są one czymś naturalnym. A skoro są czymś normalnym, to nie ma powodu, by na nie reagować szczekaniem. Nagraj sobie dźwięk dzwonka na komórkę i przeprowadzaj treningi. Możesz też przywoływać do siebie psa i stanowczo kazać mu obok siebie usiąść. Gdy pies się uspokoi i przestaje hałasować – pochwal go i wzmocnij efekt psim smakołykiem. Z czasem problem szczekania ustąpi. Pies dostrzeże, że tylko spokój i opanowanie są przez nas nagradzane. Ciężka, konsekwentna praca zawsze popłaca. Doskonale sprawdza się komenda "na miejsce" – pies za Twoim pozwoleniem może podejść i przywitać się z gośćmi. Komenda "na miejsce" Co zrobić, by pies nie szczekał w niepożądanych sytuacjach? Na to pytanie już znasz odpowiedź. Teraz wszystko zależy od Ciebie i Twojego podejścia. Znaczenie ma też rasa psa i jego charakter. Niektórzy właściciele będą się musieli po prostu uzbroić w znacznie więcej cierpliwości. Trudy szkolenia osłodzi nam cisza, spokój i posłuszeństwo psa. A kto wie, może jakiś wdzięczny sąsiad wpadnie z czekoladą? A może Twoim problemem nie jest szczekanie psa, ale wycie? W takim razie koniecznie przeczytaj:"Dlaczego pies wyje?"
Niech chociaż jeden spacer każdego dnia będzie dłuższy, co najmniej półgodzinny. Ważne jest też, aby pobudzać wiele zmysłów Twojego pupila. Podczas takiego spaceru poświęćcie czas na trening i zabawę na świeżym powietrzu. Długi spacer jest szczególnie ważny, gdy masz czworonoga o zwiększonej aktywności. Contents ukrycie 1 Co zrobić żeby pies był spokojny? 2 Jak
Jednym z elementów psiej komunikacji jest cała gama wydawanych dźwięków, które mają różnorakie znaczenie w zależności od sytuacji. Co więcej, w zależności od tonacji jednym rodzajem wokalizacji zwierzę może chcieć przekazać zupełnie odmienne informacje. Dziś skupimy się na tym, dlaczego pies piszczy i w jaki sposób go tego oduczyć. 1. Zrozumieć psi język 2. Czy każdy pies piszczy? 3. Co robić, gdy piszczy szczeniak? 4. Jak oduczyć psa piszczenia? 5. Pies piszczy w nocy 6. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami 7. Ból fizyczny a skomlenie 8. Nie zabieraj psu głosu Zrozumieć psi język Psy komunikują się z ludźmi na dwa sposoby – werbalnie, czyli za pomocą wokalizacji (dźwięków) oraz niewerbalnie. Jeśli poznasz znaczenie postawy ciała, pozycji uszu, ustawień i ruchu ogona, czy nastroszenia sierści, to będziesz wiedzieć, w jakim nastroju jest twój pupil. Tym razem skupimy się na komunikacji werbalnej. Za pomocą jakich dźwięków pies komunikuje się z tobą i otoczeniem? Do psiej wokalizacji zaliczamy: szczekanie – w różnych tonacjach w zależności od nastroju lub sytuacji, np. w momencie zagrożenia niski szczek oznacza ostrzeżenie,warczenie – najczęściej to oznaka groźby, ostrzeżenia,głośne ziewanie – pies czuje się niekomfortowo,wycie – zazwyczaj oznaka tęsknoty, u niektórych psów pojawia się, gdy słyszy sygnał karetki czy straży pożarnej (chęć pomocy), czasami występuje przy muzyce w reakcji na wysokie dźwięki,piszczenie/skomlenie – występuje u szczeniąt, jak i psów dorosłych, nie jest jednoznaczne. Tym razem skupimy się na dźwiękach, które mogą mieć kilka różnych znaczeń. Rozszyfrujemy, co może oznaczać, gdy pies piszczy, a także odpowiemy na pytanie, jak oduczyć go tego zachowania w zależności od przyczyny. Czy każdy pies piszczy? Pomiędzy gatunkami występują różnice w komunikowaniu się i to jest dla nas oczywiste. Jednak również wśród danego gatunku psy różnią się od siebie, co często wynika ze specyfiki danej rasy. Są psy, które rzadko szczekają, np. border collie w roli psów pracujących, używają przede wszystkim mowy ciała. Z kolei psy małych ras, np. yorki są hałaśliwe, ponieważ w wielu sytuacjach czują zagrożenie. Różnice wynikają również z charakteru, wychowania, a także wrażliwości na wysokie dźwięki. Czy zatem każdy pies piszczy? Na pewno każdy to potrafi, np. w obliczu bólu, ale nie każdy ma skłonności, aby komunikować się w ten sposób na co dzień. Piszczeniem czy skomleniem mogą posługiwać się, częściej niż inne, rasy pierwotne, np. husky, które stosunkowo dużo wyją lub „śpiewają”. Co robić, gdy piszczy szczeniak? Skomlenie szczeniaka to specyficzna sytuacja. Mały pies, który został oddzielony od matki, w nowym domu najczęściej czuje się zagubiony, ponieważ stracił poczucie bezpieczeństwa. Będąc jeszcze w miocie, piszczenie wykorzystywał jako rodzaj alarmu, komunikat dla suki, że jedno z jej dzieci czegoś potrzebuje, np. jest głodne lub oddaliło się od matczynego ciepła. Nic dziwnego, że maluch powtarza swoje zachowanie w nowym otoczeniu. Ponadto, niezależnie od wszystkich szczenięcych smutków, małe zwierzę wymagać będzie wzmożonej uwagi – nauki rytmu dnia i nocy, wyznaczania reguł. Wychowanie zrównoważonego psa nie przyjdzie samo. Dlatego musisz pamiętać, że szczeniak nie zajmie się sam sobą i będzie domagał się uwagi. Bywa również tak, że szczeniak zostaje oddzielony od matki zbyt wcześnie i na samodzielne życie jest jeszcze dla niego zbyt wcześnie. To trudna sytuacja, bowiem będzie wymagała od ciebie dodatkowego nakładu sił i opieki, aby zbudować w nim pewność siebie. Szczenięta mają również skłonność do skomlenia w nocy, szczególnie w pierwszych dniach w nowym domu. Tu wracamy do problemu tęsknoty i braku poczucia bezpieczeństwa. Jak oduczyć szczeniaka piszczenia? Przede wszystkim musisz wykazać się cierpliwością, najczęściej wystarczy ten etap przeczekać, jednocześnie zapewniając psu maksimum przytulności i miłości. Za strach czy poczucie zagrożenia nie można karać, bowiem wychowasz w ten sposób psa lękliwego i niestabilnego emocjonalnie. Najważniejsze to zapewnić zwierzęciu poczucie bezpieczeństwa, a z czasem problemy ze skomleniem same miną. Jak oduczyć psa piszczenia? Pies może piszczeć z różnych powodów. I chociaż część z nich może się wydawać opiekunowi błaha, to nie należy ich bagatelizować. Zacznijmy od sytuacji, gdy pies chodzi po domu i piszczy. Czemu? Ponieważ może się nudzić i nie ma w tym nic dziwnego. Twój pupil potrzebuje codziennej stymulacji ruchowej oraz umysłowej. Jeśli nie dostanie jej od ciebie, będzie próbował szukać jej na własną łapę. Nie mając dostępu do zabawek czy gryzaków, dzięki którym rozładuje energię, spróbuje dać ci o tym znać wyciem. Zadbaj o regularne, długie spacery, ale również ćwicz z psem, ucz go nowych komend, socjalizuj z innymi czworonogami. Psy, które piszczą przy stole podczas twojego posiłku, są trochę jak dzieci, które płaczą w sklepie, chcąc zyskać nową zabawkę lub czekoladę. Zapach potrawy z twojego stołu jest tak kuszący, że pupil spróbuje skomleniem namówić cię do podzielenia się smakołykiem. Pamiętaj, że gdy ustąpisz kilka raz, to w twoim zwierzęciu zbuduje się skojarzenie, że wystarczy usiąść pod stołem i piszczeć tak długo, aż się z nim podzielisz. Wiele psów cierpi na tzw. lęki separacyjny. Jest to chorobliwa tęsknota za opiekunem, która może się objawiać na różne sposoby, np. wygryzaniem sierści, niszczeniem mebli, wyciem. Jednym z objawów może być również skomlenie. Problem lęku separacyjnego omawialiśmy w obszerniej artykule Lęk separacyjny u psa – jak sobie radzić? Rady Behawiorysty Lęk separacyjny jest dla psa bardzo stresogenny, może wywołać zarówno psychiczne, jak i fizyczne stany chorobowe. Dlatego warto próbować sobie z nim poradzić. Bardzo ważne jest budowanie pozytywnych skojarzeń związanych z twoim wychodzeniem z domu i odwrażliwianiem psa na czynności poprzedzający wyjście. Zdarza się również, że pies zaczyna często piszczeć, gdy wejdzie w wiek seniora. Starość u psa wywołuje, podobnie jak u ludzi, niepokój i dyskomfort. Zwierzę sygnalizuje w ten sposób swoje odczucia. Psiemu seniorowi należy wybaczyć pewne zachowania i zapewnić mu maksimum komfortu. Pies piszczy w nocy Przejdźmy zatem do kwestii, jak oduczyć psa piszczenia w nocy. Jeśli skomli przez sen, to oznaka, że coś mu się śni. Często piszczeniu towarzyszy ruszanie łapami lub ogonem, a nawet delikatne warczenie. Są jednak zwierzęta, które nocami nie śpią i nie dają spać opiekunom. Zastanów się, co może być powodem takiego zachowania. Być może twój pupil jest wyczulony na dźwięki dochodzące z zewnątrz i chce cię poinformować o swoim niepokoju. Rozwiązaniem może być bardzo długi spacer wieczorem, który sprawi, że zwierzę zaśnie snem sprawiedliwego. Z drugiej strony pies może skomleć w nocy, ponieważ nie ma poczucia bezpieczeństwa. Czasami wystarczy umieścić legowisko pupila bliżej własnej sypialni. Bardzo ważną zasadą, którą musisz się kierować, gdy oduczasz psa skomlenia, jest całkowity zakaz pieszczot czy nagród w momencie, gdy to robi. Zwierzę nie odbiera tego jako gest pocieszenia. Uczy się na zasadzie skojarzeń, w związku z czym głaskanie czy smakołyk dla psa odbierze jako pochwałę swojego zachowania. Co więcej, coraz częściej będzie próbował wymusić twoją uwagę skomleniem. Tymczasem to bardzo ważne, aby w procesie wychowania nauczyć pupila, że nie zawsze jest czas na wspólną zabawę. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami Jest jedna sytuacja, w której absolutnie nie powinieneś zastanawiać się, jak oduczyć psa piszczenia. To oczywiście moment, gdy pies skomli, siedząc pod drzwiami. Dzięki temu sygnalizuje swoją potrzebę wyjścia na spacer i załatwienia się. To pożądane zachowanie, którego nie można ani karać, ani ignorować. Szybka reakcja pokaże zwierzęciu, że warto sygnalizować potrzeby fizjologiczne i nie załatwiać ich w domu. Ból fizyczny a skomlenie Oczywiście nie można wykluczyć, że pies piszczy, ponieważ coś mu dolega. Zwróć uwagę, czy zaczyna skomleć przy dotyku w danym miejscu lub w określonych sytuacjach, np. podczas jedzenia. Nie zawsze bólowi będą towarzyszyć inne widoczne objawy, np. utykanie czy opuchlizna. Jeśli zatem nie potrafisz określić powodu piszczenia twojego pupila, udaj się do weterynarza, aby wykluczył chorobę lub uraz. Nie zabieraj psu głosu Pamiętaj, że całkowite oduczenie psa piszczenia jest niemożliwe, a nawet niepożądane. Jest to bowiem jedna z form komunikacji, wyrażania swoich potrzeb czy lęków. Dlatego zależnie od tego, czy twój pies piszczy w nocy, czy zostając samemu w domu, najpierw znajdź przyczynę takiego zachowania, a następnie rozwiąż problem. Wychodząc naprzeciw potrzebie psa, sprawisz, że problem nadmiernej wokalizacji zniknie.
Ogólna sprawność fizyczna człowieka, czyli potocznie rozumiany ruch, sprawna, również ćwiczona koordynacja całego ciała, ale i koordynacja wzrokowo-ruchowa, a nade wszystko sprawność ruchowa dłoni i palców dziecka żmudnie wypracowywana podczas wszelkiego rodzaju manipulacji (zabawkami – np. klockami, narzędziami – np. szczoteczką do zębów), budowania, lepienia, zgniatania
lut 05 2018| Psie „żebranie” to jeden z najczęstszych problemów „wychowawczych”, na który skarży się wielu właścicieli. Cóż, jest on spowodowany przede wszystkim naszymi błędami, bo psy uczą się pewnych zachowań bardzo szybko, a my czasem nie mamy świadomości, że w codziennym życiu tylko je utrwalamy. Uporczywe domaganie się jedzenia to spory problem. Bardzo często prowadzi do problemów z masą ciała, często też sprawia, że np. w towarzystwie gości jesteśmy po prostu zakłopotani. Uspokajamy: problem ten można rozwiązać. Potrzeba nieco cierpliwości i samozaparcia, bo przede wszystkim musimy zmienić nasze zachowania. Ze szczeniakiem jest łatwiej. Po prostu od samego początku wspólnej przygody wprowadź stałe zasady wychowawcze, które będą obejmowały wszystkich domowników. Psu nie należy ulegać, bo jeśli raz podamy mu jedzenie przy stole, wnet wyłapie, że może domagać się go więcej. Pamiętajmy: najpierw jemy my, a potem pupil. Zwierzak powinien mieć swoje stałe miejsce, w którym dostaje posiłki, sugerujemy również, by pora również była niezmienna. Najważniejsze jest jednak to, by go nie dokarmiać. Jeśli chcemy zmienić zachowania u starszego psa, to potrzebne jest przede wszystkim nasze samozaparcie. Zasady karmienia, a co za tym idzie, oduczania zachowań z tym związanych, powinny być – dosłownie – rygorystyczne. Pies dostaje pożywienie w jednym miejscu, tylko ze swojej miski, nie dostaje smakołyków w ciągu dnia, a jedynie jako nagrody podczas szkolenia. Ważne jest także to, by trzymać się określonej godziny. Jeśli pies nadal domaga się jedzenia przy stole, warto odseparować go od reszty domowników i w czasie posiłku nie wpuszczać go do pokoju. Jednym z największych błędów związanych z oduczaniem psa złych zachowań jest to, że dajemy mu coś do jedzenia, by się „odczepił”. Niestety, to tylko wzmacnia jego „odruch” żebrania, a po czasie przestanie kojarzyć to zachowanie z konkretną osobą i będzie namolny w różnych sytuacjach i w stosunku również do gości. Popularną wskazówką wielu behawiorystów jest ta, która nakazuje, by – zanim podamy psu coś do zjedzenia – wymagać od niego wykonania jakieś komendy: „Siad”, „Daj łapę” itp. to dobre pomysły na początek, a z czasem można je rozwijać. Jeśli zwierzak próbuje „zdobyć” jedzenie ze stołu, należy wprowadzić komendę „NIE” lub „NIE WOLNO”, którą wypowiadamy stanowczo. Warto o tym poinformować również gości. Częstym błędem właścicieli psów jest karmienie ich z ręki. Pies zawsze powinien dostawać jedzenie wyłącznie do swojej miski. Skutecznym, acz trudnym sposobem jest także metoda „na ignorowanie” psiego zachowania. W połączeniu z pozostałymi wskazówkami, to dobra droga do oduczenia psa – a także nas samych – złych zachowań.
. 327 107 160 216 190 152 460 301
jak oduczyc psa piszczenia
