Teoria nurkowania wiedza nurkowa Nurkowanie to bardzo przyjemny sport i w zasadzie dość prosty. Jednak pewien zasób wiedzy i umiejętności jest niezbędny aby bezpiecznie nurkować. Woda potrafi być bardzo zmienna, nawet na Morzu Czerwonym w wodzie na pozór spokojnej mogą wstępować prądy wodne, nagłe zmiany głębokości - rafa, czy niebezpieczne zwierzęta. Na każdym kursie nurkowania musisz zapoznać się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi fizyki nurkowania, chodzi tu głównie o zmiany ciśnienia wraz z głębokością. Musisz poznać właściwości mieszanek na których będziesz nurkował/a oraz zapoznać się z budową układu oddechowego i układu krążenia na poziomie pozywającym zrozumieć mechanizm urazów nurkowych. Nauka korzystania z tabel dekompresyjnych jest również niezbędna (przynajmniej na razie), historia nurkowania może być miłym dodatkiem do całości zagadnień Podstawowe działy dotyczące teorii nurkowania to: Fizyka teoria Fizyka zadaniaMedycyna Mieszanki oddechowe Znaki nurkowe Teoria dekompresji Hydrologia i locja Węzły Historia nurkowania Fauna i floraInne tematy Pamiętaj: Nurkowanie jest bardzo bezpiecznym sportem, jednak pewnych zagrożeń nie da się uniknąć, najpoważniejszym niebezpieczeństwem dla nurka początkującego jest uraz ciśnieniowy płuc ciśnieniowy płuc. Oraz najczęściej zadawane pytania Zastrzeżenie! Dołożyłem wszelkich starań, aby niniejszy dokument zawierał informacje wiarygodne, dokładne i użyteczne. Nie jest to jednak podręcznik nurkowania, a tylko trochę wiadomości dla osób zainteresowanych tym sportem. Nie wolno podejmować prób nurkowania tylko na podstawie tych informacji! Nurkować można tylko po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia, zgodnie ze swoimi uprawnieniami i możliwościami, pod okiem instruktora płetwonurkowania. Garść informacji o nurkowaniu Podstawowy sprzęt płetwonurka. Po co płetwonurkowi nóż? Jak zapobiec zaparowywaniu szkieł maski? Budowa i zasada działania aparatu powietrznego Dlaczego nawet duże ciśnienie wody nie zgniata nurka? Specyfika nurkowania na zatrzymanym oddechu Specyfika nurkowania z aparatem powietrznym Rekordy głębokości nurkowania na zatrzymanym oddechu Ochrona płetwonurka przed przechłodzeniem Po co płetwonurkowi pas balastowy? Granice głębokości nurkowania na powietrzu Inne mieszanki oddechowe Na ile czasu nurkowania wystarcza powietrza w butli? Wskazówki bezpieczeństwa w/g CMAS Podstawowy sprzęt płetwonurka Jest to: maska fajka płetwy To podstawowe wyposażenie w skrócie określa się: ABC. W ostatnich latach coraz częściej do podstawowego wyposażenia płetwonurka zalicza się też: nóż nurkowy Taki zestaw sprzętu wykorzystuje się zarówno przy nurkowaniu na zatrzymanym oddechu (inne określenie: "na bezdechu"), jak i przy nurkowaniu z aparatem powietrznym. Po co płetwonurkowi nóż? Podstawową funkcją noża nurkowego nie jest obrona przed niebezpiecznymi zwierzętami czyhającymi rzekomo na nurka w głębinach. Służy on zwiększeniu bezpieczeństwa nurkowania, gdyż może być na przykład użyty do rozcięcia sieci, lin, roślin, w które może zaplątać się płetwonurek. Szczególnie ważne jest to podczas nurkowania na zatrzymanym oddechu, gdy czas pobytu płetwonurka pod wodą jest ograniczony do kilku minut. Nóż może też służyć do wykonywania drobnych prac podwodnych. Nurkowanie na wodach otwartych bez noża nurkowego jest zabronione. Jak zapobiec zaparowywaniu szkieł maski? Istnieją specjalne preparaty do smarowania szkieł maski, które podobno zapobiegają ich zaparowywaniu podczas nurkowania. Słyszałem też o bardziej "domowych" sposobach: płukanie maski w szamponie mycie szkieł maski szczoteczką i pastą do zębów napełnienie maski Pepsi-Colą na kilka godzin Jednak przypuszczalnie najpopularniejszym sposobem (i najprostszym) jest zwilżenie szkieł maski śliną (mówiąc wprost naplucie do maski). Musi to być jednak wykonane kiedy maska jest jeszcze sucha, a następnie oczywiście można/należy maskę wypłukać w wodzie. Budowa i zasada działania aparatu powietrznego Aparaty powietrzne (urządzenia dostarczające powietrze człowiekowi pod wodą) mogą występować w wielu odmianach. Na przestrzeni dziejów wypróbowano wiele sposobów zrealizowania celu, którym było jak najdłuższe, bezpieczne przebywanie człowieka pod wodą. Stosowano: pompy lub butle dostarczające powietrze z powierzchni, układy o obiegu zamkniętym, o różnych czynnikach oddechowych i sposobach oczyszczania go z dwutlenku węgla. Najpopularniejszym obecnie systemem jest aparat, który w 1943 roku skonstruowali francuzi: oficer marynarki Jacques Yves Cousteau i inżynier Emil Gagnan. Jest to układ składający się z zestawu butlowego i automatu oddechowego. Zestaw butlowy to jedna, dwie, lub trzy metalowe butle (stalowe lub aluminiowe) zawierające powietrze pod ciśnieniem 150 atmosfer (lub nawet większym). Zestaw butlowy pełni funkcję źródła powietrza, ale pozostaje problem wykorzystania go przez człowieka. Wraz z głębokością zanurzenia zmienia się ciśnienie wody otaczającej nurka. W przybliżeniu, zwiększenie głębokości o 10 metrów powoduje wzrost ciśnienia o jedną atmosferę. Oznacza to, że np. na głębokości 20 metrów na ciało nurka działa ciśnienie 3 atmosfer. Aby nurek mógł oddychać powietrzem z butli, musi być ono podawane pod ciśnieniem takim samym jak ciśnienie wody na danej głębokości. Płuca nie pokonają bowiem różnicy ciśnień większej niż ok. - atm. Z drugiej strony, powietrze nie może być podawane pod większym ciśnieniem niż nurek potrzebuje, gdyż spowoduje to ucieczkę powietrza do wody i jego szybsze zużycie. Do podawania powietrza pod odpowiednim ciśnieniem służy automat oddechowy. Dzięki swojej konstrukcji, automat redukuje ciśnienie z zestawu butlowego do wartości na danej głębokości i podaje powietrze tylko podczas wdechu nurka. Ważną konsekwencją nurkowania z aparatem powietrznym jest fakt oddychania powietrzem pod ciśnieniem panującym na danej głębokości. Dlaczego nawet duże ciśnienie wody nie zgniata nurka? Ciało ludzkie jest zbudowane przede wszystkim z wody. Stanowi ona ponad połowę masy ciała. Jak wszystkie ciecze, woda jest mało ściśliwa. Oznacza to, że pomimo działającego na nie dużego ciśnienia, tkanki ludzkie prawie nie odkształcają się. Podobnie ma się sprawa z tkanką kostna. Jedyny efekt wysokiego ciśnienia może wystąpić w przypadku nielicznych przestrzeni gazowych występujących w ciele ludzkim. Są to przede wszystkim płuca. Podczas nurkowania z zatrzymanym oddechem powietrze w płucach jest sprężane i zajmuje mniejszą objętość. Wyznacza to pewną granicę osiąganych głębokości, gdyż płuca nie mogą się dowolnie kurczyć. Podczas nurkowania z aparatem powietrznym, w płucach znajduje się powietrze pod ciśnieniem takim samym jak panujące na danej głębokości. W efekcie płetwonurek nie odczuwa ciśnienia otaczającej go wody. Kilka pozostałych przestrzeni powietrznych (zatoki, przewody słuchowe) ma w normalnych warunkach połączenie z układem oddechowym. Jeśli z jakichś powodów to połączenie zostanie przerwane, może dojść do bólów i urazów. Specyfika nurkowania na zatrzymanym oddechu Nurkowanie na zatrzymanym oddechu polega na tym, że płetwonurek wykonuje na powierzchni głęboki wdech, po czym nurkuje korzystając z tlenu zawartego w płucach. Limituje to jego pobyt pod wodą do dość krótkiego okresu czasu (najwyżej kilka minut). W takiej sytuacji, każde nieprzewidziane zdarzenie (omdlenie, zaplątanie się płetwonurka w sieci lub wodorosty) może mieć tragiczne następstwa. Ponadto, z warunków nurkowania wynika, że płetwonurek ma w płucach stale tę samą ilość powietrza. Na skutek wzrostu ciśnienia wraz z głębokością zanurzenia, powoduje to ściskanie płuc. Ponieważ płuca nie mogą zmniejszać swej objętości poniżej pewnej wartości zwanej objętością zalegającą, limituje to maksymalną głębokość nurkowania. Typowe dla większości ludzi wartości, to objętość całkowita płuc 6 litrów, a objętość zalegająca litra. Oznacza to, że płuca mogą wytrzymać ciśnienie zewnętrzne 4 razy większe od atmosferycznego. Takie ciśnienie panuje na głębokości około 30 metrów. Przekroczenie tej głębokości przy nurkowaniu na zatrzymanym oddechu może spowodować uszkodzenie płuc. Specyfika nurkowania z aparatem powietrznym Zasady nurkowania z aparatem powietrznym wynikają z faktu, że płetwonurek oddycha powietrzem o ciśnieniu zależnym od aktualnej głębokości, ale zawsze większym od atmosferycznego. Gdyby płetwonurek wziął wdech z aparatu na głębokości 10 metrów, a następnie (bez wydechu) wynurzył się, płuca zawierałyby 2 razy większą objętość powietrza i zostałyby rozerwane. Najważniejszą zasadą nurkowania z aparatem powietrznym jest więc wydychanie powietrza podczas wynurzania. Za graniczną różnicę głębokości o jaką bezpiecznie może wznieść się płetwonurek bez wydechu przyjmuje się 2 metry. Długotrwałe nurkowanie na większej głębokości powoduje, że gazy zawarte w powietrzu, którym oddycha płetwonurek rozpuszczają się w krwi i pozostają w tkankach. Podczas wynurzania, na skutek zmniejszania się ciśnienia, gazy te wydzielają się w postaci pęcherzyków. Gdy proces ten zachodzi powoli i spokojnie, pęcherzyki są małe i mogą być odprowadzone z organizmu przez płuca. Gdy proces wydzielania się gazu zachodzi gwałtownie, pęcherzyki łączą się w większe i mogą spowodować na przykład zaczopowanie naczyń krwionośnych. Powoduje to wiele zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu. Ich przebieg będzie tym cięższy, im większa była głębokość i czas nurkowania, oraz im szybsze było wynurzanie. Choroba ta, po raz pierwszy została wykryta nie u płetwonurków, a u robotników pracujących w tak zwanych kesonach, czyli dużych pomieszczeniach umieszczanych pod wodą w celu przeprowadzenia prac podwodnych. Stąd pierwotna nazwa tej choroby: choroba kesonowa, obecnie częściej używa się określenia: choroba dekompresyjna. Rekordy głębokości nurkowania na zatrzymanym oddechu Za graniczną głębokość możliwą do uzyskania na zatrzymanym oddechu przyjmuje się 30 metrów. Odpowiada to czterokrotnemu zmniejszeniu objętości płuc. Jednak aktualny rekord głębokości osiągniętej na zatrzymanym oddechu przekracza 100 metrów. Jak to jest możliwe? Po pierwsze wspomniana granica 30 metrów została wyznaczona dla standardowych wartości całkowitej objętości płuc i objętości zalegającej. Im większa rozpiętość tych wartości, tym większe potencjalne możliwości ma płetwonurek. Nie wyjaśnia to jednak możliwości osiągania tak dużych głębokości. Podczas nurkowań na tak duże głębokości do naczyń krwionośnych płuc napływa dodatkowa ilość krwi. Ta krew zastępuje "brakujące" powietrze i powoduje, że objętość płuc jest większa niż wynikałoby to z prostego rachunku uwzględniającego jedynie zmianę ciśnienia wody. Ochrona płetwonurka przed przechłodzeniem Woda ma 25 razy większe przewodnictwo cieplne niż powietrze. Oznacza to, że w wodzie człowiek zmarznie dużo szybciej niż na powietrzu o tej samej temperaturze. W celu ograniczenia utraty ciepła z organizmu stosuje się więc różnego rodzaju skafandry, które mają na celu: ograniczyć lub zlikwidować kontakt ciała z wodą oraz ograniczyć przepływ ciepła do wody. Skafandry dzieli się na skafandry mokre i skafandry suche. Te pierwsze nie mają na celu odizolować płetwonurka od wody. Ograniczają jedynie jej cyrkulację wokół ciała. Między skafandrem, a ciałem pozostaje jedynie cienka warstwa wody, która szybko się ogrzewa, ale nie odprowadza tego ciepła na zewnątrz ponieważ nie opuszcza skafandra. W celu ograniczenia odpływu ciepła do wody na zewnątrz skafandra, wykonany jest on z pianki neoprenowej o grubości kilku milimetrów. Pęcherzyki gazu zawarte w piance stanowią izolację termiczną. Skafander suchy ma za zadanie całkowitą izolację ciała nurka od wody. Osiąga się to przez uszczelnienia mankietów i odpowiednią konstrukcję zamków. Skafander suchy wykonuje się z pianki neoprenowej lub podgumowanej tkaniny. W tym drugim przypadku konieczne jest założenie pod skafander ciepłego ubrania (np. dresu) w celu osiągnięcia odpowiedniego komfortu cieplnego. Po co płetwonurkowi pas balastowy? Ciało ludzkie ma ciężar właściwy bardzo zbliżony do ciężaru właściwego wody. Na skutek tego, człowiek z płucami pełnymi powietrza ma niewielką pływalność dodatnią, a po wydechu, niewielką pływalność ujemną. Sytuacja zmienia się po założeniu skafandra neoprenowego. Jego objętość wynosi kilka litrów, co powoduje dodatkową siłę wyporu i duże trudności z zanurzeniem. Aby zniwelować siłę wyporu pochodzącą od skafandra i uzyskać znów pływalność zerową, płetwonurek obciąża się ołowianymi ciężarkami umieszczonymi na pasie. Taki pas balastowy umożliwia mu łatwe zanurzenie się i pozostawanie na żądanej głębokości. Ponieważ balast może być również w innym miejscu możemy wyróżnić różne systemy balastowe, ale o tym na stronie systemy balastowe. Granice głębokości nurkowania na powietrzu Głównymi składnikami powietrza są: tlen i azot. W takich proporcjach i pod ciśnieniem atmosferycznym nie wykazują żadnego szkodliwego działania. Sytuacja zmienia się natomiast wraz ze wzrostem ciśnienia powietrza, którym oddychamy. Dla zrozumienia poniższych wywodów konieczne jest zdefiniowanie pojęcia ciśnienia parcjalnego gazu. Jest to ciśnienie wywierane przez tylko jeden składnik mieszaniny gazów i zależy ono od procentowej zawartości danego gazu w mieszaninie i ciśnienia całej mieszaniny. Ciśnienie mieszaniny równe jest sumie ciśnień parcjalnych poszczególnych jej składników. Na przykład: ciśnienie parcjalne tlenu zawartego w powietrzu o ciśnieniu atmosferycznym wynosi atm, a ciśnienie parcjalne azotu: atm. W przypadku powietrza, jakim oddycha płetwonurek na głębokości 20 metrów, ciśnienie parcjalne tlenu wynosi atm (20% x 3 atm), a ciśnienie parcjalne azotu: atm (80% x 3 atm). Działanie gazu na organizm ludzki zależy tylko od jego ciśnienia parcjalnego. Tlen o ciśnieniu parcjalnym powyżej atm objawia silne właściwości toksyczne. Może spowodować utratę przytomności, a nawet śmierć. Oznacza to, że na czystym tlenie można nurkować tylko do głębokości 7 metrów. Ciśnienie parcjalne tlenu zawartego w powietrzu osiąga wartość atm dopiero na głębokości 75 metrów. Jednak nie tylko tlen oddziałuje szkodliwie na organizm płetwonurka, dotyczy to też azotu. Azot pod zwiększonym ciśnieniem działa narkotycznie na organizm ludzki. Powoduje on stopniową utratę koncentracji, zdolności kojarzenia, chęci działania itp. Niewielki wpływ azotu zaczyna się już od głębokości 20 metrów i nasila się wraz z głębokością zanurzenia. Oddziaływanie to określa się mianem "narkozy azotowej" lub "narkozy głębin". Trudno precyzyjnie określić granicę, od której azot zaczyna być naprawdę niebezpieczny (zależy to też od organizmu płetwonurka), ale przyjmuje się, że ta granica jest w okolicach głębokości 60-80 metrów. Biorąc pod uwagę opisane działanie tlenu i azotu pod zwiększonym ciśnieniem, uznaje się, że powietrze jest bezpiecznym czynnikiem oddechowym do głębokości 60 metrów . Nurkowanie z użyciem powietrza poniżej tej granicy jest zabronione. Inne mieszanki oddechowe Aby osiągnąć głębokości większe niż 60 metrów należy zrezygnować z powietrza jako czynnika oddechowego. Do nurkowania na głębokościach od 60 metrów do ponad 100 metrów używa się mieszanki o nazwie helioks. Jest to hel z niewielką (rzędu kilku procent) zawartością tlenu. Wyeliminowanie azotu pozwala uniknąć narkozy azotowej, a zmniejszenie zawartości tlenu powoduje obniżenie jego ciśnienia parcjalnego do bezpiecznej wartości. Okazało się jednak, że na jeszcze większych głębokościach pożądane jest wprowadzenie pewnej ilości azotu do mieszanki oddechowej. Powstaje czynnik oddechowy o nazwie trimiks: mieszanina helu, azotu i tlenu. Na ile czasu nurkowania wystarcza powietrza w butli? Na takie pytanie praktycznie nie ma ścisłej odpowiedzi. Czas na jaki starcza powietrza w butli zależy bowiem od zbyt wielu czynników. Najważniejsze z nich to: ilość butli, ich pojemność i ciśnienie napełnienia doświadczenie nurkującego - zaawansowany, opanowany płetwonurek może zużywać dwa razy mniej powietrza niż początkujący charakter czynności wykonywanej pod wodą - ciężka lub wymagająca skupienia praca powoduje duży wzrost zapotrzebowania na tlen stres wynikający z nieprzewidzianej sytuacji powoduje dużo większe zużycie powietrza Najważniejszy czynnik to głębokość nurkowania, co wynika z ciśnienia powietrza pobieranego przez płetwonurka. Jeden wdech na głębokości 30 metrów powoduje trzykrotnie większe zużycie powietrza niż jeden wdech na głębokości 3 metrów. Wyżej wymienione czynniki mogą się wzajemnie znosić lub sumować. W zależności od warunków nurkowania zawartość butli może wystarczyć na 10 minut, ale może też wystarczyć na 2 godziny. Taka rozpiętość wartości oznacza właśnie, że dokładnej odpowiedzi na tak ogólne pytanie być nie może.
Witam wszytkich. w nurkowaniu mam stosunkowo niewielkie doświadczenie i w związku z tym chciałbym zapytać o wyrównywanie ciśnienia w uszach. ja wyrównuję ciśnienie poprzez zatkanie nosa i dmuchanie (wiem ze jest to najpopularniejsza metoda) jednak czasami zdarza sie ze mam z tym problem tzn robie to w sposob "bardzo silowy" (musze
Nurkowanie to niesamowita przygoda. Chcąc jednak, by była jak najbardziej udana, trzeba zadbać o każdy szczegół. Ogromne znaczenie ma w tym przypadku właściwe przygotowanie się do wyprawy nurkowej. W dzisiejszym wpisie zajmiemy się zagadnieniem idealnej pływalności. Pływalność – co to takiego? Jako pływalność rozumie się zdolność konkretnego przedmiotu (lub człowieka) do utrzymywania się na określonej głębokości. Jeżeli pływalność jest neutralna, to przedmiot zostaje niejako zawieszony w wodzie. Nie idzie na dno, nie wypływa też na powierzchnię wody. Zagadnienie to jest niezwykle istotne z punktu widzenia nurka. Osoby zwiedzające podwodną krainę często chcą lub muszą na chwilę zatrzymać się w bezruchu. Uczucie to można porównać do stanu nieważkości w kosmosie. Pojawia się jednak pytanie, co trzeba zrobić, aby osiągnąć idealną pływalność? Czy jest to kwestia wyćwiczenia odpowiednich umiejętności, a może raczej idealna pływalność zależy od optymalnego doboru sprzętu do nurkowania? Czy pływalność da się wyćwiczyć? Każdy, kto chce rozpocząć przygodę z tym sportem, powinien zapisać się na kurs dla nurków. Samodzielne eksperymenty z zanurzaniem się pod wodę nie są dobrym pomysłem i mogą zakończyć się tragedią. Jedynie doświadczenie instruktorów może zagwarantować bezpieczeństwo kursantom. Kurs dla nurków to kolejne poziomy wtajemniczenia, podczas których uczestnicy kursu zapoznają się zarówno z teorią, jak i z praktyką nurkowania. Celem każdego nurka powinno być dążenie do uzyskania idealnej pływalności. Taka umiejętność, która pozwala na swobodne zawiśnięcie pod powierzchnią wody, wpłynie korzystnie na bezpieczeństwo podczas nurkowania, jak i sprawi, że nurek będzie miał więcej frajdy ze schodzenia pod wodę. Na pływalność mają wpływ różne kwestie, między innymi sprzęt i oddech. Ten pierwszy, można odpowiednio dobrać. Ten drugi, trzeba wyćwiczyć. Oddech pod wodą powinien być przede wszystkim równomierny. Dzięki oddechowi można kontrolować pływalność (np. przedłużanie wdechu przyczyni się do lekkiego wznoszenia się w wodzie). W nurkowaniu technicznym idealna pływalność jest niezbędna… Opublikowany przez Xdivers – Twoją Szkołą Nurkowanią Wtorek, 11 czerwca 2013 Balast – o czym trzeba pamiętać przy jego wyborze? Każdy człowiek ma inną budowę ciała. Im więcej ważysz, tym większy balast będzie Ci potrzebny. Na ilość balastu wpływ ma także waga i rodzaj sprzętu, który zabierasz pod wodę, a także to, w jakim skafandrze będziesz nurkować. Jeżeli zdecydujesz się na skafander z grubym ocieplaczem, to będziesz musiał pomyśleć o nieco większym balaście. Balast umieszczany jest na pasie balastowym. Może to być taśma lub specjalny pas posiadający kieszenie. Jako balast nurkowie wykorzystują bardzo często kafle wykonane z ołowiu. Takie ołowiane kafle mają różną wagę, co pozwala na dobór optymalnego balastu umożliwiającego osiągnięcie idealnej pływalności. Niektórzy nurkowie preferują woreczki z ołowianymi kulkami. Ta opcja przeznaczona jest wyłącznie dla osób, które posiadają pas balastowy z kieszeniami. Balast warto rozmieścić w kilku miejscach, nie tylko w pasie. Taka taktyka pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa nurka. Jak osiągnąć idealną pływalność? Z początku może to być trudne, jednak każdy trening przybliża nas do osiągnięcia celu. Im częściej będziesz zanurzać się pod wodę, tym większe jest prawdopodobieństwo, że szybciej osiągniesz idealną pływalność, którą nauczysz się kontrolować przy pomocy regulowania długości wdechu i wydechu. Przed rozpoczęciem nurkowania trzeba zadbać o odpowiednią ilość balastu, który umożliwi osiągnięcie idealnej pływalności. Przy ustalaniu optymalnej wagi balastu trzeba wypuścić powietrze ze wszystkich źródeł wyporu. Tylko wówczas uda się ustalić prawidłowy balast. To jeszcze jednak nie koniec. Aby ustalić ilość balastu, należy do uprzednio uzyskanego wyniku dodać jeszcze ciężar powietrza, jakie znajduje się w butli. Im dłużej będziesz pod wodą, tym powietrza w butli będzie mniej. Jeżeli nie zrównoważysz tej wartości przy pomocy balastu, to może się okazać, że za szybko wypłyniesz na powierzchnię, bo nie będziesz w stanie utrzymać się na przystanku dekompresyjnym. Foto wyróżniające: Pixabay Napisz komentarz
Nurkowanie i bezdech : dwie mało znane patologie. Jeden z nich jest skierowany do nurków, drugi do freediverów: dotyczy obrzęku zanurzeniowego i ucisku płuc. O ile pierwszy przypadek może być bardzo poważny i śmiertelny, o tyle drugi wydaje się być znacznie mniej poważny. Jeszcze kilka lat temu sądzono, że te patologie są rzadkie
W medycynie przyjmuje si?, ?e czasie od 3 do 5 minut od zatrzymania kr??enia w mózgu zaczynaj? zachodzi? nieodwracalne zmiany z powodu niedotlenienia. Najcz??ciej mówi si? o 4 minutach, po których komórki kory mózgowej zaczynaj? umiera?. Ten fakt niejednokrotnie jest przyczyn? nieporozumie?, bo osoby postronne, ale czasem równie? nurkowie sprz?towi, po których mo?na by spodziewa? si? lepszej orientacji w temacie, interpretuj? go ca?kowicie b??dnie. Wielu z nich my?li, ?e mózg zaczyna gin?? po 4 minutach od wstrzymania oddechu, i st?d traktuj? freediverów (wstrzymuj?cych oddech na 5 i wi?cej minut) jak potencjalnych debili z komórkami mózgowymi wypalonymi od permanentnego niedotlenienia. Niestety taki punkt widzenia potrafi? prezentowa? nawet niektórzy lekarze! Mo?e zreszt? nie powinni?my si? temu tak bardzo dziwi? – przecie? równie? tak zwany zdrowy rozs?dek podpowiada nam, ?e bezdech, jako zupe?nie nienaturalny dla cz?owieka, po prostu musi prowadzi? do niedotlenienia i przynosi? fatalne skutki. Tymczasem jest to pogl?d z gruntu fa?szywy. Warto wi?c u?wiadomi? sobie, ?e rzeczywisto?? jest zupe?nie inna od tych potocznych wyobra?e?. Zacznijmy od zatrzymania kr??enia. Jest to de facto stan ?mierci klinicznej, oznaczaj?cy natychmiastowe, jak no?em uci??, wstrzymanie dostaw tlenu do tkanek, w tym do komórek centralnego uk?adu nerwowego, a w szczególno?ci mózgowych. Te ostatnie z kolei, w odró?nieniu od innych komórek naszego organizmu, nie s? w stanie funkcjonowa? beztlenowo, st?d pozbawione O2 po wspomnianych oko?o 4 minutach, zaczynaj? obumiera? (a jest to niestety, proces nieodwracalny). Tak wi?c stan zatrzymania kr??enia jest niew?tpliwie równoznaczny z natychmiastowym niedotlenienim centralnego uk?adu nerwowego i, o ile trwa zbyt d?ugo (ponad wspomniane ca. 4 minuty), prowadzi do nieodwracalnych zmian w mózgu. Tymczasem w nurkowaniach bezdechowych do zatrzymania kr??enia prawie nigdy nie dochodzi. Natomiast sam bezdech to tylko brak wymiany gazowej z otoczeniem, a nie brak dostaw tlenu do mózgu. Nasz organizm dysponuje ca?kiem poka?nym zapasem tego ?yciodajnego gazu, który w trakcie bezdechu jest, dzi?ki kr??eniu krwi systematycznie, cho? w miar? up?ywu czasu w coraz mniejszych ilo?ciach, dostarczany do tkanek, równie? mózgowych. Ten zapas to ponad litr czystego O2 zgromadzonego w p?ucach, nieca?y litr w hemoglobinie krwi oraz niewielkie ilo?ci w mioglobinie i rozpuszczone w osoczu krwi. W sumie lekko licz?c mamy go ponad 2 litry. Dzi?ki zapasowi O2 znajduj?cemu si? w p?ucach krew docieraj?ca do p?cherzyków p?ucnych zostaje w nich ponownie natlenowana. To sprawia, ?e u wytrenowanego freedivera przez pierwsze oko?o 3 minuty (a czasem i d?u?ej) statyki nasycenie tlenem krwi t?tniczej praktycznie si? nie zmienia i jest bliskie 100% (patrz czerwona krzywa na za??czonym wykresie). Nasycenie krwi O2 (czerwona krzywa), t?tno (czarna krzywa) i cz?sto?? skurczów przepony (zó?ta krzywa) w trwaj?cej 6:30 statyce wykonywanej przez Szweda Sebastiana Näslunda Oznacza to, ?e w tym czasie zaopatrywanie mózgu w tlen pozostaje na poziomie niezmienionym w stosunku do stanu „normalnego” (tj. stanu kiedy oddychamy), a o ?adnym niedotlenieniu w ogóle nie mo?e by? mowy! Kto? dociekliwy spoza „bran?y” móg?by zada? w tym miejscu pytane, jak to mo?liwe by ten stan utrzymywa? si? tak d?ugo? My freediverzy oczywi?cie wiemy, ?e oprócz treningu odpowiedzialny za to jest nurkowy odruch ssaków, który w warunkach bezdechu minimalizuje zu?ycie tlenu oraz zapewnia jego optymaln?, z punktu widzenia prze?ycia, dystrybucj? w organizmie. W miar? dalszego up?ywu czasu, z powodu wyczerpywania si? zapasów O2 i spadku jego ci?nienia parcjalnego w p?cherzykach p?ucnych, odp?ywaj?ca z nich krew b?dzie coraz s?abiej utlenowana. Wida? to na wykresie, gdzie po oko?o 3 minutach nasycenie krwi tlenem zaczyna wreszcie powoli, ale systematycznie spada?. Jednak nawet to nie oznacza, ?e od razu mózg zaczyna otrzymywa? mniej tlenu. Krew w tym okresie jest wprawdzie coraz s?abiej nim nasycona, ale za to dop?ywa jej do mózgu wi?cej. Mózgowy przep?yw krwi ro?nie bowiem ze wzgl?du na wywo?ane dwutlenkiem w?gla rozszerzenie mózgowych naczy? krwiono?nych. Mamy wi?c jakby ubo?sz? mieszank?, ale za to dostarczamy jej wi?cej. Ponadto efekt Bohra* sprawia, ?e hemoglobina ch?tniej oddaje tlen do tkanek. Per saldo ilo?? tlenu oddawanego do komórek mózgowych prawdopodobnie wci?? utrzymuje si? na poziomie zbli?onym do stanu normalnego, a je?li spada to niew?tpliwie znacznie wolniej ni? widoczne na wykresie nasycenie tlenem krwi t?tniczej. Oczywi?cie ta komfortowa sytuacja nie b?dzie trwa?a w niesko?czono??. Zapasy tlenu w pewnym momencie skurcz? si? tak, ?e jego dostawy do mózgu zaczn? wyra?nie spada?. Kiedy osi?gn? pewien krytycznie niski poziom dochodzi do balckoutu. Jednak nawet to nie oznacza, ?e od razu komórkom mózgowym zaczyna dzia? si? krzywda. Wierzymy bowiem, ?e utrata przytomno?ci jest dzia?aniem obronnym, chroni?cym mózg przed uszkodzeniem. Jego celem jest powstrzymanie od pracy (a wi?c i konsumpcji tlenu) wszystkich mi??ni (poza sercowym) i w ten sposób zaoszcz?dzenie tlenu w?a?nie dla mózgu. Znaj?c przezorno?? natury mo?na si? spodziewa?, ?e to dzia?anie obronne zostaje podj?te na tyle wcze?nie by jeszcze przez jaki? krótki okres czasu mózg by? w miar? bezpieczny. Potwierdzeniem, ?e ta nadzieja nie jest p?onna jest fakt istnienia owych s?ynnych 4 minut, które musz? up?yn?? (od ustania pracy serca!) zanim mózg zacznie umiera?. Tymczasem w stanie blackoutu serce freedivera w dalszym ci?gu bije (do zatrzymania serca nie dochodzi praktycznie nigdy), a wi?c mózg jest, wprawdzie s?abo, ale jednak zaopatrywany w tlen. Taka sytuacja jest znacznie korzystniejsza ni? stan kompletnego niedotlenienia z jakim mamy do czynienia w przypadku zatrzymania kr??enia. Pami?tajmy te?, ?e przy prawid?owej asekuracji, wyci?gni?cie delikwenta na powierzchni? i przywrócenie akcji oddechowej, zajmuje od kilku-kilkunastu sekund w przypadku dyscyplin basenowych, do kilkudziesi?ciu przy nurkowaniach g??bokich. A wi?c nawet gdyby w tym czasie dosz?o do rzadkiego, wr?cz unikalnego przypadku zatrzymania pracy serca, to jest to du?o mniej ni? 4 minuty (cho? oczywi?cie w sytuacji zatrzymania kr??enia wyci?gni?cie delikwenta na powierzchni? nie oznacza od razu wznowienia pracy serca, jest to wi?c przypadek du?o powa?niejszy). Naturalnie sprawy maj? si? zupe?nie inaczej je?li asekuracja zawodzi lub w ogóle jej nie ma. Ale jest to temat na zupe?nie inn? histori?. Pewnym empirycznym potwierdzeniem faktu, ?e utrata przytomno?ci z niedotlenienia i to nawet wielokrotnie powtarzana nie musi prowadzi? do jakichkolwiek uszkodze? mózgu jest przyk?ad pilotów wojskowych. Zarówno w czasie rzeczywistych lotów jak i treningów na tzw. wirówce s? oni poddawani przeci??eniom, które cz?sto prowadz? do krótkotrwa?ych, 10-15 sekundowych stanów utraty przytomno?ci. Wedle aktualnego stanu wiedzy na ten temat (a jest to temat, któremu z oczywistych powodów po?wi?cono bardzo du?o uwagi, jest wi?c on dok?adnie zbadany), nie prowadzi to do niekorzystnych zmian neurologicznych. W literaturze opisany jest te? przypadek czterech pilotów, którzy w latach czterdziestych ubieg?ego stulecia byli poddawani bardzo intensywnym eksperymentom przeci??eniowym na wirówce, w czasie których wielokrotnie tracili przytomno??. Po oko?o 40 latach w roku 1988 trzech z nich zosta?o poddanych bardzo kompleksowym badaniom neurologicznym, które nie wykaza?y ?adnych odst?pstw od normy. Ze wzgl?du na podobie?stwo przyczyn utraty przytomno?ci w przypadku pilotów i nurków bezdechowych powy?sze fakty sugeruj?, ?e okazjonalne blackouty w wyniku wstrzymywania oddechu te? nie musz? powodowa? negatywnych skutków zarówno krótko- jak i d?ugookresowych. Oczywi?cie mo?na si? spiera?, ?e mechanizm utraty przytomno?ci z powodu niedokrwienia wywo?anego przeci??eniem na wirówce jest nieco inny ni? w wyniku wstrzymania oddechu, ale s? to jednak przypadki pod wieloma wzgl?dami pokrewne. W obu mózg wy??cza si?, bo nie dostaje wystarczaj?cej ilo?ci tlenu czy to z powodu ma?ej ilo?ci krwi (dobrze nasyconej tlenem) u pilotów, czy ze wzgl?du na zbyt ma?e nasycenie tlenem krwi (docieraj?cej w normalnych ilo?ciach) u nurków. Z ww. powodów mo?na chyba zaryzykowa? tez?, ?e ryzyko uszkodze? komórek mózgowych jest we freedivingu bardzo niewielkie. Do takiego wniosku sk?aniaj? przedstawione powy?ej fakty, jak równie? … to, ?e brak jest jakichkolwiek odnotowanych przypadków, które by temu wnioskowi przeczy?y. Co wi?cej s? nawet badania, które wniosek ten potwierdzaj?. Przeprowadzono je w 2002 roku na grupie 21 uprawiaj?cych freediving od wielu lat nurków bior?cych udzia? w Hawaii Pacific Cup. Nurkowie ci mieli w historii odnotowane kilkukrotne przypadki NNE (negative neurological event = blackout lub samba) mo?na wi?c zaliczy? ich do grupy ryzyka. Mimo to przeprowadzone na nich rozbudowane testy neurologiczne nie wykaza?y ?adnych odst?pstw od normy. Na koniec warto przywo?a? jeszcze jedno. Wszyscy wiemy, ?e ludzie nie s? jedynymi ssakami uprawiaj?cymi bezdechy. Przez ca?e swoje ?ycie robi? to walenie, foki, s?onie morskie, wydry itd. nie mówi?c ju? o pingwinach i innych nurkuj?cych ptakach. Nikt zdrowy na umy?le nie twierdzi, ?e im „uprawianie freedivingu” w czymkolwiek szkodzi. Jest to fakt bezsporny, a wskazuje on na to, ?e w przypadku ludzi mo?e by? podobnie. Oczywi?cie ci wspomniani przedstawiciele ?wiata zwierz?cego maj?, w stosunku do cz?owieka, nieporównywalnie bardziej rozwini?te adaptacje do funkcjonowania na bezdechu. Ale te? d?ugo??, g??boko?? i cz?stotliwo?? ich nurkowa? jest nieporównanie wi?ksza ni? w przypadku ludzi. Ka?dy wi?c, czy zwierz czy cz?ek, nurkuje tak jak mo?e, jeden g??biej i d?u?ej, drugi p?ycej i krócej, tak jak pozwala mu na to jego organizm. I je?li tylko nie przekracza si? granic jego mo?liwo?ci nic z?ego dzia? si? nie powinno. Oczywi?cie powy?sze rozwa?ania s? w du?ym stopniu spekulacj?. ?eby mie? pewno??, ?e regularne uprawianie bezdechu, a w szczególno?ci przypadki blackoutów, nie prowadz? do ?adnych powik?a? neurologicznych nale?a?oby przeprowadzi? zakrojone na szerok? skal? badania, którymi obj?ta powinna by? du?a liczba freediverów. Dla zbadania skutków d?ugookresowych takie badania powinny by? powtórzone na tej samej grupie osób po kilkunastu, a mo?e kilkudziesi?ciu latach. Takich bada? jak na razie nikt nie prowadzi, ale miejmy nadziej?, ?e b?dzie to mia?o miejsce w przysz?o?ci, a teza o braku szkodliwych skutków wstrzymywania oddechu, zostanie (pozytywnie :) zweryfikowana. *Efekt Bohra - odkryty i opisany w 1904 r. przez Christiana Bohra, ojca s?ynnego fizyka Nielsa Bohra. Polega na tym, ?e wysoki poziom jonów wodorowych (zwi?zany z wysokim st??eniem CO2) obni?a powinowactwo tlenowe hemoglobiny czyli jej zdolno?? do wi?zania tlenu. Dzi?ki temu efektowi w tkankach intensywnie pracuj?cych (które zu?ywaj? du?o tlenu i produkuj? du?e ilo?ci CO2) krew uwalnia wi?cej tlenu ni? w tkankach pozostaj?cych w spoczynku. W konsekwencji dystrybucja tlenu w organizmie jest bardziej efektywna. Dla freedivera efekt Bohra oznacza, ?e przy wysokim st??eniu CO2 z jakim mamy do czynienia po d?ugim wstrzymaniu oddechu, krew oddaje do tkanek wi?ksze ilo?ci tlenu. W szczególno?ci mózg jest dzi?ki temu lepiej zaopatrywany w tlen. Wszystkim zainteresowanym polecam doskona?y artyku? Marcina Baranowskiego na ten sam temat: „Don’t worry be happy” czy „Killing me softly?"Tomek "Nitas" Nitka
Nurkowanie od wielu lat cieszy się niesłabnącą popularnością wśród miłośników sportów ekstremalnych. Wakacje z kursem nurkowania Nie masz jeszcze wakacyjnych planów? Nie przemawia do Ciebie kolejny wyjazd “all inclusive” i wylegiwanie się przy hotelowym basenie? A może jesteś zwolennikiem bardziej aktywnej formy spędzania wolnego czasu i szukasz dla siebie odpowiedniego
Robert Cetler Freediving to nurkowanie z zatrzymanym oddechem. Czy widziałeś kiedyś człowieka swobodnie płynącego w głąb na jakimś akwenie lub może piękne ujęcie takiego nurkowania na filmie? Czy chciałbyś choć raz doświadczyć swobody z jaką poruszają się ssaki wodne? Być może wydaje nam się, że woda nie jest naszym naturalnym środowiskiem, ale każdy człowiek posiada zdolność nurkowania, tzw. odruch nurkowy. Pierwsze dziewięć miesięcy życia spędzamy przecież w wodzie. Jak oddychać Aby nauczyć się nurkowania swobodnego należy nauczyć się zatrzymania oddechu. Zacznijcie od uświadomienia sobie własnego oddechu. Dobrym sposobem jest liczenie cykli oddechowych. Możecie robić to np. tak: podczas wdechu liczcie do 4, a podczas wydechu do 8. Jeśli jest to dla was łatwe, możecie zwiększyć czas trwania wdechu i wydechu, zgodnie z zasadą wydech dwukrotnie dłuższy niż wdech. Drugą ważną rzeczą jest oddychanie kompleksowe. Jest to oddychanie całą powierzchnią płuc. Nasze płuca składają się z trzech części: dolnej, środkowej i szczytów płuc. Aby wykonać pełny oddech tzw. kompleksowy stań w niewielkim rozkroku. Zrób dość głęboki wydech pochylając lekko barki w dół i do przodu (garbiąc się). Następnie rozpocznij wdech zaczynając od brzucha, wypychając go do przodu. W ten sposób napełniłeś dolną partię płuc. Prostując się kontynuuj wdech ściągając barki ku tyłowi. Kontynuuj do momentu aż klatka piersiowa uwypukli się i twoje płuca będą nieomal pełne. W ostatniej fazie unieś barki i odchyl głowę wciągając ostatnią partie powietrza do szczytów płuc. Teraz wydech, wykonujesz go w odwrotnej kolejności. Zacznij wydech wciągając brzuch, następnie kontynuuj wydychając powietrze z obszaru klatki piersiowej. Ostatnia faza to opuszczenie barków i przyjęcie zgarbionej pozycji z początku ćwiczenia. Kompleksowe oddychanie to najprostszy sposób pełnej wymiany powietrza w twoim organizmie. Gdy już nauczyliście się obserwować swój oddech i oddychać całą powierzchnią płuc, możecie przejść do samego zatrzymania oddechu. Usiądźcie lub połóżcie się w wygodnym miejscu. Postaraj się spokojnie przez minutę oddychać oddechem brzusznym. Oddychaj ustami i przy wydechu przymykaj je jak do zdmuchnięcia świeczki. Pamiętaj o tym, żeby wydech był dłuższy niż wdech. Tempo nie powinno przekraczać 10-12 oddechów na minutę. Po minucie takiego oddychania wykonaj dwa oddechy kompleksowe. Przy drugim oddechu zwróć uwagę na maksymalny wydech. Następnie wykonaj wdech tak aby zapełnić około 80% swoich płuc i zatrzymaj oddech. Po jakimś czasie pojawią się nieprzyjemne odczucia w obrębie klatki piersiowej. To skurcze przepony, znak że twój organizm domaga się tlenu. Spróbuj wytrzymać jeszcze kilka lub kilkanaście sekund, następnie wypuść powietrze. Odpocznij minutę i powtórz czynności przygotowawcze (tj. oddychanie brzuszne + dwa oddechy kompleksowe ). Zatrzymaj oddech, postaraj się aby druga próba była dłuższa. Prawdopodobnie tak się stanie i będzie ci łatwiej. Wykonaj jeszcze dwa takie cykle bezdechów, a przekonasz się, że te nieprzyjemne uczucia pojawiają się później i łatwiej je znosić. Te ćwiczenia spowodują że twój ośrodek oddechowy będzie się przyzwyczajał do coraz dłuższych przerw w oddychaniu i kiedy znajdziesz się już pod wodą będziesz czerpał większą przyjemność ze swobodnego nurkowania. Ważna uwaga: jeśli podczas wentylacji poczujecie zawroty głowy lub drętwienie ciała musicie zredukować częstotliwość oddechów lub spłycić wasz oddech. Możecie również co 3-4 oddechy robić kilkusekundowe przerwy. Wentylacja ma za zadanie uspokoić was i spowolnić wasz metabolizm a nie natlenienie na zapas waszych komórek. Praktykujcie te ćwiczenia 3 razy w tygodniu po 20 minut. Sprzęt Sprzęt „freedivera” to ABC czyli maska, fajka i płetwy, a jeżeli nurkujemy w jeziorze dochodzi do tego kombinezon nurkowy i pas balastowy. Jeśli nurkowałeś już kiedyś i posiadasz tradycyjny sprzęt ABC to na początku nie ma potrzeby abyś dokonywał zmian. Ale jeśli nie nurkowałeś i nie masz sprzętu ABC, warto abyś zainwestował w kupno freediving’owych akcesoriów: MASKA – jak najmniejszej objętości, dobrze dopasowana. FAJKA – niektórzy twierdzą że powinna być jak najprostsza bez zaworków, ja jednak uważam, że zaworki bardzo ułatwiają korzystanie z fajki szczególnie gdy długo pływamy rekreacyjnie i często nurkujemy. Wydmuchiwanie wody z fajki wymaga trochę wysiłku a po 30 czy 40 wynurzeniu może to stać się kłopotliwe. Przy fajce z zaworkiem ilość powietrza i wysiłku jaka potrzebna jest do opróżnienia fajki jest minimalna. PŁETWY – te do bezdechu są długie i sztywne. Mają służyć wam do szybkiego zejścia na odpowiednią głębokość i równie sprawnego wydostania się na powierzchnie. Powinniście wybrać płetwy średniej sztywności. Będą one sprawdzały się zarówno przy nurkowaniach rekreacyjnych jak i przy tych głębszych. Zwróćcie uwagę na budowę płetwy. Pióro płetwy powinno być dość mocno nachylone w stosunku do kalosza. Według mnie taka płetwa pracuje równiej (siła podczas ruchu kopiącego jak i powrotnego jest rozłożona równomierniej). Poza tym w takiej płetwie staw skokowy jest mniej obciążony. KOMBINEZON NURKOWY – jeśli dopiero zaczynacie nurkować i zamierzacie podziwiać podwodny świat do głębokości 4-6 m, to na początek wystarczy wam tylko żyleta czyli ocieplacz. Ja swój pierwszy sezon przenurkowałem w starym obcisłym swetrze. Jeżeli zamierzacie nurkować głębiej powinniście zaopatrzyć się w coś cieplejszego. Zasada doboru kombinezonu: Grubość pianki nie powinna przekraczać 5 mm. Tak aby nie było potrzeby zakładania zbyt ciężkiego pasa balastowego. Dobrze dopasowana (najlepiej szyta na miarę) aby zminimalizować utratę ciepła spowodowaną cienkim neoprenem. Wygodna. Zwróćcie szczególną uwagę na to czy możecie bez trudu przyjąć pozycję z rękoma nad głową. Dobrze gdy ma jakiś jaskrawy element. Jesteście lepiej widoczni dla partnera. PAS BALASTOWY I BALAST – najlepiej elastyczny (gumowy). Obciążenie jak najmniejsze, nie mamy przecież jacketu, który zneutralizował by wagę naszego ołowiu. Ja używam na piankę 3 mm 1,6 kg do głębokich nurkowań i 4 kg do płytkich (między 1 a 6 m). Na basenie Następnym etapem waszego przygotowania będzie przeniesienie ćwiczeń na basen. Jest on bardzo przyjemnym i wdzięcznym miejscem na treningi swobodnego nurkowania. W tym miejscu chciałbym was zapoznać z zagrożeniami jakie mogą spotkać nurka bezdechowego: SAMBA – utrata koordynacji psychomotorycznej. Może wystąpić bezpośrednio po wypłynięciu (płynięcie dystansu pod wodą lub statyczne wstrzymywanie oddechu). Objawia się brakiem kontroli nad swoim ciałem tzn. drgawkami i nieartykułowanymi dźwiękami. Może prowadzić do ponownego zanurzenia pod wodę i w konsekwencji do utraty przytomności i utonięcia. BLACKOUT – utrata przytomności. Może wystąpić bezpośrednio po wypłynięciu lub jeszcze pod wodą. W konsekwencji prowadzi do utonięcia. Aby uniknąć konsekwencji wyżej wymienionych zagrożeń należy stosować się bezwzględnie do prostych zasad!!! Zadbajcie o to żeby znaleźć sobie zaufanego partnera, z którym zawsze będziecie mogli trenować. Spróbujcie zarazić kogoś swoją pasją tak abyście ćwiczyli razem, ważne abyście mieli do tej osoby zaufanie, a ta osoba również była świadoma zagrożeń. Podczas ćwiczeń stosujcie zasadę jeden ćwiczy (płynie dystans, statycznie wstrzymuje oddech), a drugi asekuruje. Podczas ćwiczeń polegających na pływaniu dystansów pod wodą, partner który was asekuruje płynie nad wami, nieco z boku po powierzchni (na fajce) i bacznie was obserwuje. W momencie wypłynięcia powinien być bardzo blisko was i zapytać znakiem OK czy wszystko w porządku, a wy niezwłocznie powinniście odpowiedzieć tym samym. Ważne jest abyście pozostawali w kontakcie wzrokowym. W przypadku gdy wystąpią u was objawy „samby”, wasz partner powinien podtrzymać waszą głowę nad powierzchnią wody do momentu odzyskania przez was kontroli. Nie może pozwolić aby wasze drogi oddechowe znalazły się pod wodą. W przypadku blackout’u, partner trzyma waszą głowę nad powierzchnią wody, zdejmując wam maskę i lekko dmuchając na waszą twarz. Powinien do was spokojnie mówić np. powtarzać wasze imię, lub słowo „oddychaj”. Nie jestem zwolennikiem klepania po twarzy i krzyczenia. Może to po ocknięciu spowodować agresję poszkodowanego i nie potrzebne dodatkowe stresowanie. W przypadku gdy blackout następuje jeszcze pod wodą (objawami mogą być np. nagłe wypuszczenie powietrza, nagłe zaprzestanie płynięcia i opadanie na dno lub nieskoordynowane ruchy) partner powinien w kilku sekund wyciągnąć nas na powierzchnię i wykonać wyżej wymienione czynności. Podczas ćwiczeń polegających na statycznym wstrzymaniu oddechu, powinieneś z góry zadeklarować partnerowi na jaki czas będziesz zatrzymywał oddech. Umów się z partnerem na system znaków odpytywań i odpowiedzi np. pytaniem może być lekkie klepnięcie w bark, a odpowiedzią znak OK. Ważne aby znaki te były zrozumiałe dla was. Partner powinien zacząć odpytywać was na minutę przed deklarowanym przez was czasem, a następnie odpytywać was co 15 sekund. Partner przez cały czas trwania próby bacznie was obserwuje. Asekurujący powinien was odpytywać nie tylko w umówionym czasie, ale w każdym momencie gdy wasze zachowanie wyda mu się niepokojące, (np. gwałtowne wypuszczenie powietrza pod wodą , lub nieskoordynowane ruchy). W wypadku nie uzyskania odpowiedzi powinien niezwłocznie wydobyć waszą głowę nad powierzchnię wody i postępować jak w przypadku blackout’u. Po zakończeniu próby partner odpytuje nas znakiem OK. a my odpowiadamy tym samym, ciągle utrzymując kontakt wzrokowy. W przypadku samby po wynurzeniu towarzysz pomaga nam dojść do siebie. Zarówno w przypadku blackout’u jak i samby przy prawidłowym postępowaniu powinniśmy odzyskać sprawność po kilku lub kilkunastu sekundach. Gdy już mamy odpowiedzialnego partnera i przyswoiliśmy sobie zasady bezpieczeństwa możemy zacząć ćwiczenia na basenie. Przykłady ćwiczeń na basenie 25-cio metrowym: 25 m pod wodą powrót na powierzchni (pływacie na zmianę z asekuracją, gdy płyniecie pod wodą jesteście asekurowani, gdy płyniecie po powierzchni to wy asekurujecie ), wykonajcie kilka takich serii 6 * 25 m w przerwach między poszczególnymi odcinkami zrób 8 wdechów , partner asekuruje cię a po całej serii ty asekurujesz partnera 50 m pod wodą na zmianę z partnerem statyczne wstrzymanie oddechu (jak nazwa wskazuje robimy to leżąc bez ruchu w wodzie z zanurzoną twarzą w narożnej, płytkiej części basenu) proponuje wam przeprowadzać próby według waszych zdolności, ale z zachowaniem zasad asekuracji dobrym ćwiczeniem swobodnego nurkowania będą zabawy pod wodą, proste poszukiwania i wydobywania różnych przedmiotów, jeżeli wasz basen jest głębszy możecie próbować chodzić po dnie obciążeni dodatkowym balastem, często kluby nurkowe urządzają mecze podwodnej piłki lub też hokeja – jest to doskonała forma treningu bezdechowego Jeśli chodzi o technikę pływania to każdy powinien określić jak pływa mu się najwygodniej i w jakiej pozycji jest najbardziej zrelaksowany. Warto jest podczas płynięcia mieć ręce wyciągnięte i złączone nad głową. Głowa schowana w ramionach. Nie odchylamy jej do tyłu by patrzeć przed siebie. Ta pozycja daje najmniejsze opory hydrodynamiczne. Ruchy płetw spokojne ale nie za wolne. Starajmy się wykorzystać całą powierzchnie płetw. Prędkość powinna wynosić ok. 1m/sek lub nieznacznie szybciej. Czasami podczas końcowych metrów płynięcia pod wodą nieświadomie zmieniamy styl na delfinowy. Może to być znak że wasze ciało preferuje właśnie ten styl pływania i być może powinniście poświęcić temu stylowi więcej uwagi. Najważniejsze abyście wsłuchali się w to co mówi wam wasz organizm. Równie ważnym tematem nurkowania jest umiejętność wyrównywania ciśnienia. Ciśnienie wody działa nasze błony bębenkowe, przejawia się to najczęściej bólem uszu, szumem, uczuciem rozsadzania głowy. Aby uchronić się przed tymi dolegliwościami należy wyrównać ciśnienie. Robimy to w następujący sposób: zaciskamy nos palcami, zaciskamy usta i dmuchamy tak jak byśmy chcieli wydmuchać nos. Powinniśmy usłyszeć charakterystyczne kliknięcie w uszach i poczuć ulgę. Ciśnienie musimy wyrównywać co 3 m głębokości, lub w każdym momencie pojawienia się ucisku i bólu. Inne sposoby wyrównywania ciśnienia to ziewanie lub przełykanie śliny. Może na początku nie zawsze uda ci się wyrównać ciśnienie. Wymaga to pewnej wprawy. Czasem mimo usilnych prób „przedmuchania się” nie możemy tego zrobić. Przyczyną tego mogą być stany zapalne zatok czy uszu. Warto w takich sytuacjach zasięgnąć rady lekarza. Gdy już opanowaliście zdolność pływania na zatrzymanym oddechu na basenie możecie sprawdzić swoje umiejętności na otwartym akwenie…
Nurkowanie w ostatnich latach zyskuje na popularności. Wiele osób nadal jednak uznaje nurkowanie za sport ekstremalny. że wymagany jest trening i przede wszystkim odpowiednie zdrowie
... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 397 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 6680 mamy juz temat o nurkowaniu w akwalungu wiec wymyslilem nowy o nurku na bezdechu pochwalcie sie swoimi osiagnieciami, czy cwiczycie takie nurkowanie, interesujecie sie tym, jakie macie wyniki jesli chodzi o glebokosc a ile wytrzymujecie na bezdechu w statyce no i ewentualnie ile przeplyniecie pod woda na basenie sam jestem nurkiem od niedawna OWD PADI i MR WOPR (niedlugo bedzie Wodny mam nadzieje) i od jakiegos czasu interesuje sie ta tematyka niestety nie moge sie pochwalic dobrymi wynikami w tej dziedzinie nad czym ubolewam no ale tu liczy sie tylko trening mam nadzieje ze sie polepszy na razie przeplyne tylko basen czyli 25 metrow pod woda slabo ale... znacie jakies stronki z cwiczeniami dla bezdechowcow(po polsku jesli mozna) ewentualnie moze macie jakies rady z wlasnego doswiadczenia Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ ... Początkujący Szacuny 0 Napisanych postów 29 Wiek 4 lata Na forum 4 lata Przeczytanych tematów 347 siemandero - ćwiczy ktoś na CKR Konstancin albo w Górze Kalwarii ? (wiem odświeżam temat z przed 15 lat....so what?) ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 4473 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18798 Hmm ja w sumie plywam od 6 roku zycia , do 7 klasy trenowalem na basenie i zolty czepek zdalbym juz pewnie w 6 klasie podstawowki (zreszta tak jak wiekszosc trenujacych) Przez trzy ostatnie lata jezdzilem do chorwacji glownie w celu ponurkowania na bezdechu razem z ojcem . Bylem na dwoch takich dosc sporych rejsach na wyspach kornati i w fiordzie na istrii . Na bezdechu teraz w zimie wytrzymam 2 10 gora , w lato bylo to prawie 2 40 i musze powiedziec ze 95% jest to zasluga treningow na basenie bo nawet dziewczyny co trenowaly dochodzily w wieku 13 lat spokojnie do 2 min a nawet wiecej . W polsce sobie raczej bez pianki duzo nie ponurkuje bo po 5-6 m temp wody jest wiadomo jak niska a i widocznosc straszna . W chorwacji doplywalem bez pletw na 9 m , z pletwami na ok 12 - wiecej sie nie dalo bo uszy wysiadaly , pod woda przeplyne 1,5 basenu 25 m bez pletw z odbiciem od sciany . A sprzet to maska niezawodna technisub Look a pletwy czeskie suprasub kupione w czechach w drodze do chorwacji za ok 140 zl . Calkiem fajne bo z "wentylatorkami" i naprawde bardzo wygodne . Rurek nie uzywam bo mnie denerwuja . -That girls knows only 3 words : stop , no and don't. A-A my brother , you got those words backwards , they always told me : "Noooo , Dooooon't stoooop" " Życie jem jak Milkę , Bo wiem że jestem lśnieniem I oka mgnieniem że będę wspomnieniem " ... Początkujący Szacuny 17 Napisanych postów 3041 Wiek 41 lat Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 20223 a ja robię prawie cały basen...tak z jakieś 21 m, ale nie trenuję tego w ogóle. Tak sobie dzisiaj sprawdziłem. Myślę, że po odrobinie treningu mógłbym poprawić ten wynik! pozdrawiam wytrwałych. Everybodys stupid, but not as stupid as Johnny Knoxville! ... Ekspert Szacuny 11036 Napisanych postów 50704 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 patriot, jak cię ciśnie w uszy to ściśnij palcami nos i dmuchaj nosem, musisz przedmuchać uszy, wtedy powietrze przedostaje się do przestrzeni błoną bębenkową i likwiduje nacisk wywierany na nią przez wodę polecam stronkę chyba najlepsza polska strona o apnoe Zmieniony przez - Artur P. w dniu 2003-02-09 10:55:20 ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 4473 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18798 Z tym przedmuchiwaniem to mi nie wychodzilo -That girls knows only 3 words : stop , no and don't. A-A my brother , you got those words backwards , they always told me : "Noooo , Dooooon't stoooop" " Życie jem jak Milkę , Bo wiem że jestem lśnieniem I oka mgnieniem że będę wspomnieniem " ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 397 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 6680 patriot niezly winik ale faktycznie schodziles na 12 metrow bez przedmuchania nie wiem jak ci sie to udalo musisz przedmuchiwac uszy bo stracisz blone bebenkowa albo jeszcze cos gorszego napisz jaki stosowales trening czy jakies spwecjalne cwiczenia i wogole na poprawe oddechu a te 2min 10 wytrzymujesz w statyce tzn bez ruchu bnp w fotelu czy jak nurkujesz czekam na inne opienie ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 4473 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18798 moj rekord to 2 45 na kanapie lezac w bezruchu a pod woda to nawet nie wiem ale pow 1 30 to na 100% . Co do przedmuchiwan to robilem ale tylko jak w pletwach plywalem . Co do treningow to wlasciwie zadne specjalne tylko przez 7 lat 3 razy w tyg po 2 h spedzone na basenie . Tam kazali nam plywac pod woda az w koncu przeplywalem caly basen , pozniej jeszcze kawalek a moj rekord to poltora basenu . Aha i jeszcze jedna sprawa . Tzn kontrolowane toniecie . W polsce to zaden problem bo wystarczy troche powietrza wypuscic , odepchnac sie i juz sie na 5-6 m schodzi bez machniecia reka ale w chorwacji to normalnie musialem wypuszczac wiekszosc powetrza z pluc zeby wogle zaczac tonac , uczucia sa niesamowite , szczegolnie jak sie przy skalach nurkuje i odrazu po sztormie w "zimnej" wodzie . Wtedy widocznosc jest nawet do 50 m w dol . A i co do treningow to robilismy na basenie jeszcze dosc niekorzystna dla organizmu i pluc hiperwentylacje (zreszta praktycznie przed kazdym wiekszym zejsciem robie bo to jest odatkowe 20-30 sec) . Tzn maxymalne uspokojenie tetna , 5 glebokich wedechow takich zeby sie troche w glowie zakrecilo , puzniej wypuszczenie calego powietrza , wytrzymanie bez powietrza 2-3 sec i wdech nie na maxa tylko tak na 80 % . -That girls knows only 3 words : stop , no and don't. A-A my brother , you got those words backwards , they always told me : "Noooo , Dooooon't stoooop" " Życie jem jak Milkę , Bo wiem że jestem lśnieniem I oka mgnieniem że będę wspomnieniem " ... Początkujący Szacuny 19 Napisanych postów 2005 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 45779 glebokosc to 16m w pletwach bez treningu (ale ciezko bylo) nie powinieneś wierzyć we wszystko, co czytasz ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 397 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 6680 hiperwentylacja nie jest niekorzystna dla organizmu przynajmniej z moich informacji tak wynika dodam jeszcze ze przed daniem nurka mozna zanurzyc twarz na chwile w chlodnej wodzie co pozwala teoretycznie na oszukanie organizmu i daje wieksza odleglosc a jak juz brakuje ci powietrza to mozna sprobowac jeszcze przelknac sline co daje znowu dwa trzy ruchy pod woda i wieksza odleglosc no ale mimo to jakos mi nie idzie w sumie basen plywam 25 metrow raz poszlo troche powyzej 30 tzn 32-33m ale to wszytko malo oczywiscie przy tych zabiegach lepiej zapewnic sobie pomoc z zewnatrz aby nie "usnac" pod woda (chwilowa utrata przytomnosci spowodowana niedotlenieniem ktora nie jest grozna jesli ma cie kto wyciagnac z wody bo w przeciwnym razie sie utopisz) dzieki za wypowiedzi jesli macie jeszcze cos to piszcie a znacie jakies stronki o bezdechu po polsku ewentualnie stronki z jakimis cwiczeniami na oddech ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 4473 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18798 Tak jak mowilem hiperwentylacja mozna nawet powiedziec ze jest szkodliwa , ale bez tego to nie ma plywania . Pozatym wazne jest zeby nie nabierac powietrza do pluc na maxa bo wydaje nam sie ze to przedluza czas ale w szczegolnosci w czasie nurkowania a nie prob na sucho bardzo duzo energi jest zurzywanej do zatrzymania powietrza w plucach i jest to po prostu nienaturalne dla organizmu . Pomaga tez tzw wewtetrzne oddychanie , czyli co 10-15 sec poruszenie powietrza w plucach przez wpompowanie czesci do jamy ustnej i spowrotem do pluc . -That girls knows only 3 words : stop , no and don't. A-A my brother , you got those words backwards , they always told me : "Noooo , Dooooon't stoooop" " Życie jem jak Milkę , Bo wiem że jestem lśnieniem I oka mgnieniem że będę wspomnieniem " ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 397 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 6680 nadal nie rozumiem dlaczego twierdzisz ze hiperwentylacja jest szkodliwa dla organizmu jesli mozesz to mi to wytlumacz 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 ... 34
W pierwsze kolejności musisz pobrać aplikację Garmin Connect. Następnie wchodzisz w „więcej” i wybierasz „Aktywności”. Tu masz wszystkie aktywności, jakie do tej pory zapisałeś. Są one posegregowane wydług kategorii: wszystkie aktywności. minuty intensywnej aktywności. Ale przechodzimy do sedna tego posta, czyli opcji
Trening bezdechu jest częstszy w pływaniu niż w innych sportach, ale to nie znaczy, że nie jest przydatny w ich przypadku. Powiemy Ci, o co w tym wszystkim chodzi i czy korzystanie z tej techniki przynosi bezdechu w sporcie nie ogranicza się tylko do pływaków. Chociaż ci sportowcy muszą stosować tę technikę stosunkowo często, aby poprawić pojemność płuc i powrót krwi żylnej, obecnie jest ona również stosowana w wielu innych wzrostu popularności ćwiczenia, nadal istnieją pewne argumenty dotyczące potencjalnych zastosowań bezdechu, bezpieczeństwa i korzyści, jakie może wszystkim dyskutuje się nad zagrożeniami, jakie mogą wiązać się z ćwiczeniem bezdechu w dążeniu do lepszych wyników w różnych dyscyplinach czym jest ćwiczenie bezdechu w sporcie i kto używa tej techniki. Przyjrzymy się również temu, co wiadomo o jego wpływie na ogólny stan zdrowia sportowca. Ponieważ technika ta została po raz pierwszy opracowana w pływaniu, przyjrzyjmy się pokrótce, jak trenowanie bezdechu jest wykorzystywane w jest ćwiczenie bezdechu w sporcie?Z medycznego punktu widzenia, bezdech powiązany jest z zakłócaniem normalnych ruchów oddychania. Zasadniczo oznacza to tymczasowe zatrzymanie oddychania. Obejmuje dynamikę tego, jak organizm pobiera tlen i uwalnia dwutlenek sportowcami, którzy zastosowali bezdech w sporcie, byli nurkowie, którzy nurkują swobodnie. Wykorzystali to jako technikę, która pomogła im ulepszyć swój sport. Ich celem było coraz głębsze nurkowanie dzięki możliwości dłuższego wstrzymywania oddechu. W środowisku nurkowania swobodnego poszerzono wiedzę na temat treningu bezdechu, a jego stosowanie stało się wstrzymywanie oddechu pod wodą stało się kolejnym podstawowym ćwiczeniem treningowym dla sportowców trenujących na basenach. Teoria głosiła, że brak powietrza poprawia krążenie krwi i zmusza organizm do łatwiejszej adaptacji do wymagających związane z ćwiczeniem bezdechu na dużych głębokościachCzy wiesz, jak organizm reaguje na ciśnienie wody na określonych głębokościach pod powierzchnią? Na przykład, na głębokości od 10 do 50 metrów pod wodą istnieje wysoki nacisk zewnętrzny na płuca. Przy głębokości 60 metrów przepona reaguje i próbuje pobrać tlen w dowolny możliwy sposób, stymulując ruchy nurek dalej się zanurza, problem polega na tym, że dwutlenek węgla z jego ciała nie jest eliminowany. Produkty odpadowe, takie jak kwas mlekowy, nadal znajdują się w krwiobiegu. W takim przypadku może dojść do skrajnego zmęczenia i skurczów mięśni. To tylko niektóre z niebezpieczeństw nurkowania można ćwiczyć bezdech?Czy wiesz, że większość sportowców nie ćwiczy bezdechu w oceanie? W rzeczywistości większość ćwiczy lub trenuje na basenie. Siłownie wodne i kryte baseny to powszechne miejsca treningowe, konieczne są również pewne środki jest procesem postępującym, którego celem jest przystosowanie umysłu i ciała do większego niedoboru tlenu. Bardzo ważne jest, aby nie przekraczać ograniczeń organizmu w odczuwaniu niedoboru tlenu. W przeciwnym razie Twój refleks może nieprzyjemnie Cię tradycyjnie trenuje, wykonując serię bezdechów lub wstrzymując oddech. Zanurza się pod wodę i wstrzymuje oddech na kilka sekund, a następnie wynurza się na powietrze na tyle samo czasu. Sportowiec powtarza te czynności i gdy jego płuca stają się silniejsze, a zdolność do wstrzymywania oddechu wzrasta, wydłuża czas pod z opcji jest trening z wykorzystaniem aktywnego bezdechu, czyli z ruchami. Sportowiec nie tylko pozostaje pod powierzchnią wody, ale także pływa przez określony czas, wstrzymując oddech. Następnie może unosić się na powierzchni podczas odpoczynku i wracać pod wodę, aby kontynuować wspomnieliśmy powyżej, potencjalne zastosowania tej metody nie ograniczają się do pływania. Rowerzyści mogą też trenować w podobny sposób na rowerze stacjonarnym. Chodzi o to, aby podczas pedałowania wstrzymywać oddech przez dłuższy czas. To zmusza organizm do lepszego radzenia sobie w ekstremalnych zalety ma ćwiczenie bezdechu w sporcie?Jakie są ustalone zalety treningu bezdechu w sporcie? Badanie opublikowane w czasopiśmie medycznym Medical Hypotheses wspomina, że zwiększenie pojemności płuc jest jedną z głównych i najważniejszych korzyści. W miarę postępu treningu płuca zwiększają retencję również staje się bardziej wydajna, a zatem każdy wdech powietrza jest więcej wart dla organizmu. Twoja przepona pomoże Ci wdychać więcej powietrza w krótszym czasie, gdy zajdzie taka ten sam sposób cała klatka piersiowa będzie w stanie pochłonąć większy nacisk mięśni kończyn górnych. Wzmocniona klatka piersiowa może pomóc zmniejszyć urazy łokci, ramion i co z układem krążenia organizmu? Trening bezdechu poprawia powrót krwi przez żyły do serca. Przekłada się to na lepszy przepływ krwi i poprawę sportach aerobowych poprawa powrotu żylnego ma zasadnicze znaczenie, ponieważ lepszy przepływ krwi oznacza, że krew może dostać się do pracujących mięśni szybciej i z dużą trenowanie bezdechu w sporcie jest zawsze odpowiednie?Oczywiście nie możemy definitywnie powiedzieć, że trening bezdechu jest odpowiedni lub nie. Negatywna opinia opiera się głównie na ryzyku, ponieważ bez pomocy innych osób nie można ćwiczyć bezdechu. Przez cały czas trwania treningu musi być obecna druga osoba. Jest odpowiedzialna za mierzenie czasu pod wodą i zachowanie czujności na wypadek jakichkolwiek nie jest praktycznym stwierdzenie, że trening bezdechu jest przydatny we wszystkich dyscyplinach sportowych. To nie jest odpowiednia technika dla oczywistymi zastosowaniami w sporcie, takim jak pływanie i jazda na rowerze, gdzie trening bezdechu ma duży sens, w innych sportach należy przeprowadzić ocenę, aby określić, czy sportowiec skorzysta na tej technice, czy nie. Mając na uwadze powyższe, każda osoba powinna zdecydować, czy zastosować trening bezdechu. Oczywiście, jeśli uznasz, że to dla Ciebie dobre, zawsze musisz trenować z profesjonalnym trenerem, który nie zostawi Cię ani na bezdechu ma określone zalety, chociaż nie mają one bezpośrednich korzyści we wszystkich sportach. Jak zawsze, dobrze jest przeprowadzić dokładne rozeznanie, korzystając z wiarygodnych źródeł, aby dowiedzieć się, co będzie dla Ciebie może Cię zainteresować ...
. 207 213 135 320 336 320 167 86
nurkowanie na bezdechu trening
